|
เวงกำ - -" โลโก้บังลูกกะตาซะมิดเลย
เอาล่ะค่ะ แล้วก็ถึงเวลาแสนระทึก หลังจากพูดคุยความต้องการกับคุณหมอเสร็จสรรพ คุณหมอก็ชวนขึ้นเตียง แอร๊ย...บร๊า...คิดไปนั่นอีกแล้วชั้น ระหว่างที่เดินไปที่เตียงก้อนึกขึ้นได้ว่าบางคนหมอจะให้ทานยาคลายเครียด เลยหันไปถามหมอภูว่าไม่ต้องกินยาอะไรเหรอคะ หมอบอกว่า ไม่ต้องครับ เพราะเดี๋ยวตอนทำตาต้องมีสติ เหวอ...แล้วตรูจะรอดไม๊เนี่ย.....เอาวะเป็นไงเป็นกัน มาขนาดนี้แระ ทำป้อดไปใครก้อช่วยไม่ได้ จ่ายเงินไปหมดแล้วด้วย แล้วก้อทำใจดีสู้หมอ คุณหมอก็ชวนคุยให้เราผ่อนคลาย ยังคุยพาดพิงถึงเพื่อนเคนด้วยนะ อิอิ แล้วหมอก็ฉีดยาชา ระหว่างฉีดหมอก็จะปลอบว่าไม่เจ็บนะคะ ไม่เจ็บ แต่ตรงหัวตาจะเจ็บนิดนึงนะคะ คุณหมอพูดคะขาตลอด ไอ้ที่จะแหกปากร้อง เลยต้องกลืนเก็บเอาไว้ เดี๋ยวขายขี้หน้าหมอเปล่าๆ ฮ่าๆๆๆ ล้อเล่นค่ะ....คือจริงๆ เราไม่กลัวเข็มค่ะ ฉีดสิว เลเซอร์หน้า จนชาชินแล้ว ยาชาแค่นี้จิ๊บๆ แต่แอบโอ๊ยนิดเดียวตรงใกล้ๆ หัวตานั่นแหละ แต่พอฉีดเสร็จปุ๊บก็นึกว่าตัวเองเป็นปลาทองปั๊บ เหมือนตามันโปนๆ นูนๆ กลมๆ อธิบายไม่ถูก สักพักคุณหมอเอาอะไรมาจิ้มไม่รู้ หมอบอกว่า ถ้าเจ็บให้บอก จิ้มไปจิ้มมาเราไม่เจ็บ หมอก็ลงมือผ่า ใจก็ท่องพุธโธ ธัมโม สังโฆ ยุบหนอ พองหนอไปเรื่อย....จนกระทั่งคุณหมอเย็บตานั่นแหละค่ะ ที่เคยนอนแน่นิ่งมาตลอด ทีนี้ปตากระตุกยิกๆๆๆๆ เชียว คือเป็นคน sensitive มากกับเรื่องตาค่ะ อยู่ๆ เส้นประสาทมันก้อพร้อมใจกันกระตุก หมอถามว่าเจ็บเหรอครับ เราก้อบอกว่าไม่เจ็บค่ะ แต่มันกระตุกเอง ห้ามมันก้อไม่ฟัง....คุณหมอเลยหัวเราะ แล้วก็เย็บต่อไป ทำตาเสร็จสรรพก็คงประมาณชั่วโมงหนึ่งพอดีมั๊งคะ คุณหมอปราณีตมากค่ะ รู้สึกว่าจะมีแก้ด้วย เพราะหลังจากทำตาซ้ายเสร็จ คุณหมอแอบมาแก้รอยเย็บที่ตาขวา แล้วเย็บให้ใหม่ ตอนนั้นยาชาเริ่มหมดฤทธิ์ เลยบอกหมอไปว่า หมอคร๊าหนูเจ็บ...หมอก้อเลยฉีดยาชาเพิ่มอีกจึ่ก!
จากนั้นก็เป็นปากค่ะ หมอบอกว่าปากนี่ไม่ต้องกลัวนะคะ ทำสบายๆ เจ็บตอนฉีดยานิดเดียว ว่าแล้วก็ฉีดไปจึ่กๆๆๆๆๆ อ๊า.....อยากร้องไห้ อันนี้ค่อนข้างเจ็บค่ะ เพราะฉีดเข้าเหงือก ฮือๆๆๆๆๆ แล้วคุณหมอก็คลึงยาชา แล้วก้อเอาเข็มจิ้ม ตรงไหนเจ็บอยู่ หมอก็ฉีดเพิ่ม แล้วหมอก็จิ้มต่อ (อย่างเพลิน) จนเราไม่รู้สึกเจ็บ (ใช่อ่ะดิ นอกจากจะไม่เจ็บแล้วยังรู้สึกเหมือนมีสักร้อยปากอยู่บนหน้า รู้สึกปากมันบวมๆ ตุ่ยๆ ยังไงไม่รู้ ว่าแล้วไม่ทันตั้งตัว หมอขาก็ลงมีดฉับๆๆๆๆ สักพักหมอก็เอาเลเซอร์จี้ห้ามเลือด แล้วก็เย็บ เป็นอันเสร็จพิธี แล้วก็เดินออกมาอย่างมึนๆ งงๆ เล็กน้อย แล้วค่อยรับยา โบกแทกซี่กลับบ้านค่ะ
นี่เป็นรูปตา และปากหลังทำได้สักสองชั่วโมงค่ะ ไม่รู้ชั้นตาเราหนาไปหรือเปล่า แต่หมอไม่ได้ทำให้หนาเว่อร์นะคะ หมอบอกด้วยซ้ำว่าจะทำชั้นบางๆ เท่าชั้นตาเดิม แต่ตอนผ่าหมอถึงเห็นว่าชั้นตาเดิมหนาอยู่แล้ว หมอเลยยึดของเดิมไว้ ไม่อย่างนั้นจะกลายเป็นแม่สาวตาแขกไปได้ค่ะ |
|