|
|
ตามที่บอกครับวันนี้ผมพึ่งไปขึ้นเขียงมาครับพี่น้อง เข้าใจความรู้สึกเลยครับการกลายเป็นอวตาร
ตื่นจากเพชรบุรี 05.30น. ไปถึงกรุงเทพดันรถติดอีกกว่าจะขับไปถึง9โมงกว่าไปถึงไอด้คิวรอที่4
ได้ทำตอน 16.00น. ก่อนขึ้นใจตุ่มๆ ต่อมๆ อ่านข้อมูลเยอะไปเสียวๆ แต่ของผมไปปรึกษาภรรยาคุณหมอ
และคุณหมอ ไม่น่ากลัวอย่างที่คิดเลยครับ ให้คำปรึกษาดี ไม่รู้แล้วแต่วันป่าวนะครับ
คนเราบางทีมีปัญหาส่วนตัวกันบ้าง แต่มาวันนี้สงสัยทำบุญมาดี หมอใจดีครับ ให้คำปรึกษาดี ว่าแล้วก็ขึ้นเขียงเลยครับ
นอนทำใจอยู่นาน หน้าห้องผ่าตัดห้องกลางนะครับคนเคยผ่าคงนึกภาพออก แล้วหมอก็เรียกเข้าไปในห้องว่าแล้ว
ผู้ช่วยก็ทำการมัดและเริ่มปิดผ้าให้หมอก็เข้ามาทำการเหลาซิลิโคนเทียบกับหน้า นึกขำตัวเองทีแรกตอนที่หมอเอาซิลิโคนมาเทียบนึกว่าหมอฉีดยาชาให้ว่าทำไมเร็วจังไม่รู้สึกอะไรเลย แป่วมั่วซะงั้น พอตอนเอาเข้าจริงหมอบอกเจ็บหน่อยนะครับ
ไอ้ตอนฉีดผมว่ามันไม่เจ็บนะ แต่ตอนที่หมอกดยาชาเข้าไปในจมูกดิ ซีดเลย ก็โดนจัดกันไป4เข็ม5555ไม่เท่าไหร่
แต่คุณหมอครับผมอยากจะบอกว่าตอนที่หมอกรีดนะจมูกผมยังไม่ชาเลยT_T รีบไปไหมแล้วน้ำตาลูกผู้ชายก็ไหลมาเป็นทาง
โครตซึ้งเลยละครเรื่องนี้ คราวนี้หมอก็ทำการยัดเสียงเข้าไปในสมองเลย ในสมองตอนนี้คิดเพลงอะไรได้คิดมาเลยครับ
พยายามให้สมาธิไปที่อื่น จะได้ไม่เกร็ง ผู้ช่วยพยาบาลก็อารมณ์ศิลปิลฮัมเพลงให้ฟังก่อนผ่า ผ่าเสร็จยังมีร้องให้ฟังอีกรอบ
จำเพลงได้เลย เพลงของขนมจีน จำชื่อเพลงไม่ได้ เนื้อเพลงประมาณ อย่าบังคับให้ฉันรู้สึกดี…… ก็แค่เทอไม่รักมันเจ็บอยู่เเล้ว..เข้าใจมั้ย. ก็ฉันเป็นเพื่อนกับเธอไม่ได้จริงๆ ... อิอิไอ้เรานึกในใจตามไปเลย ประมาณ20นาทีก็เสร็จแล้วก็มานอนพักอีกแปป ทำเสร็จก็ขับรถกลับ ขอบอกเหนื่อยมากครับ ขับกลับมาถึงเพชรบุรีประมาณ2ทุ่มกว่าก็อาบน้ำมาตอบกระทู้ของตนเองโดยด่วนส่วนรูปเดี๋ยวผมอัพให้ดูนะครับ วันนี้คงอัพไม่ทัน กว่าจะขับกลับมาถึง หน้าเหมือนศพเลยครับ เลยขอยกยอดไปก่อน แล้วจะเอามาให้ดูนะครับ จากศิษย์หมอบุญถิ่น |
|
ตาวิเศษ
โพสต์ 2010-6-3 19:16:16
บุ๊คมาร์ก
แชร์
เนวิเกเตอร์
สมุดโน็ต
Color card
เจ้าของ
