|
มนอยากขอบคุณคุณหมอทุกคนที่ช่วยแก้ไบโอให้แก่คนที่ทำไบโอนะค่ะ
เป็นบุญกุศลแก่พวกเรามาก...ความคิดของมนนะค่ะ มนคิดว่าการศัลยกรรมเป็นเรื่อง
ของจิตใจด้วย....มันไม่ใช่แค่ความสวยงามอย่างเดียว
ความสวยงามทำให้เรามั่นใจ และได้โอกาสหลายๆ อย่างในชีวิต
โดยเฉพาะหมู่ดารา นักแสดง ที่ต้องมีสิ่งนี้เพื่องาน
..................................................................................
จริงๆ แล้วพอรู้ข่าวมันก็ไม่ได้นิ่งนอนใจที่ปล่อยให้มันลุกลามขนาดนี้
มันเคยเข้าไปปรึกษาหมอคลีนิคดังๆ แต่หมอ ( บางคน ) ก็บอกว่าไม่รับแก้
แต่ที่ร้ายกว่านั้นยังถาม( แบบไม่ต้องการคำตอบ )ว่าไปทำมาทำไม
แต่บางครั้งเจอหมอ ( บางท่าน ) ก็ใจดี บอกว่าถ้าไม่มีปัญหาก็ยังไม่ต้องแก้
เพราะมันอาจจะเลวร้ายกว่าเดิม มนก็เชื่อค่ะ แต่มนคิดว่าคนที่ทำไบโอมา
100 ทั้งร้อยต้องเอาออกเพราะผิวสำผัสมันมากว่าซิลิโคนแท่ง มันจะกิน
เนื้อเยื่อเราเป็นก้อนแข็งเรื่อยๆ ใครที่โชคดีเอาออกไว ก็ดีเท่านั้น สำหรับ
คนที่เหลืออยู่น้อยก็อันตรายน้อยลง
ไบโอของมนเริ่มแข็งแล้วค่ะ จมูกก็โตมาผิดรูปผิดร่าง
บอกตรงๆ วันที่ไปหาหมอคม และหมอเฉลิม ( แต่ไม่สามารถเข้าปรึกษาได้ )
สภาพจิตแย่มาก วันเสาร์ที่ 26 กันยายน มนนั่งรอตรงบันไดหน้าคลีนิด
ฟอร์จูน ตั้งแต่แปดโมงเช้า แล้วย้ายออกมานั่งตรงเก้าอี้สนามหน้าตึกฟอร์จูน
เพื่อโทรเช็คกับพี่แดงเป็นระยะ ด้วยความหวัง ทั้งเหนื่อยทั้งหิว
แต่กินอะไรไม่ลงเลย ปากมันขม นำลายก็เหนียวๆ ทุกครั้งที่โทรเข้าไปที่คลีนิค
ใจเต้นแรงมาก มันเป็นอาการของคนที่มีความหวัง แต่ตอนที่รู้ว่าความพยายาม
ของเราสิ้นสุดแล้วเมื่อ 18.30 น. มนถึงได้รู้ว่าอาการคนสิ้นหวังเป็นอย่างไร
ตอนนั้นนึกอะไรไม่ออกเลย โทรหาเพื่อนสนิท 2 คน คนหนึ่งติดธุระ อีกคนฝากข้อความ
ไม่ได้โทรหาแม่เพราะไม่อยากให้แกไม่สบายใจ
โทรหาสามี ไม่รับสาย และไม่แน่ว่าถ้าเขารับแล้วจะพูดอะไรให้เราแย่ไปกว่านี้หรือเปล่า
.......สมองบอกว่ากลับบ้านเถอะ เริ่มมืดแล้ว คิดถึงลูกจับใจ
ตอนนั้นอยากมีใครก็ได้กอดเพราะอยากร้องไห้มากๆ
เชื่อไหมว่า แวบหนึ่งมนคิดถึงเว็บนี้ เพื่อนๆ ในนี้เพราะถึงแม้เราจะไม่รู้จักกัน
แต่ความรู้สึกบางอย่างที่ได้รับจากเพื่อนที่นี้ทำให้มนรู้สึกว่ายังพอมีหวังนะ
โดยเฉพาะพี่เหม่ง บั้บเบิ้ล และพี่แคท มนคงพูดได้แค่ว่า ขอบคุณ
แต่ความรู้สึกดีๆ ที่รู้สึกกับเพื่อนในเว็บนี้มันมากกว่าหลายพันเท่าค่ะ |
|