|
หมอแถวบ้านผมเนี้ยแหละคับ พอดีตอนนั้นไม่ทัน คิดไห้ดีในสมองมีแต่คำว่าอยากดูดี ก็เลยตัดสินใจ เพระตอนที่คุยกับหมอผมว่าหมอคงเข้าใจในสิ่งที่ผมต้องการแล้ว ก็เลยตัดสินใจทำ ขณะทำ เค้าเอาผ้ามาพันหัว ล๊อกแขนล๊อกเขา ฉีดยาชาไปเก็บแรกก็เจ๊บนะ พออยู่ได้สักพักบริเวณหนังตาที่เค้าแดไปอ่ะมันรู้สึก หนักมากเหมือนเค้าฉีดอะไรน้ำเข้าไปทำไห้รู้สึกหนักและลืมตาไม่ขึ้นเลย คับ ตอนนั้นผมพยามถาม ผู้ช่วยหมอ แต่ก้ไม่มีใครตอบเหมือนว่าพวกเค้าไม่เติมจัยจะทำไห้แบบนั้นล่ะผมก็ถามไปเรื่อยๆได้ยิน ผู้ช่วยคนหนึ่งพูดเบาๆว่า(ถามมากจริงนะเมิง) แล้วหมอก้มา อยู่ดีๆหมอก้บอกว่าหมอจาเริ่มกรีดล่ะนะ
มันก็ไม่ได้รู้สึกอะไรหรอกคับ ผมสงสัยว่าหมอจากรีดมาถึงหัวตาผมมั้ง ผมรู้สึกเจ๊บมากแบบว่าสุดๆๆเลยคับผมเลยดิ้น หมอก็ถามว่าเจ๊บหรอ ผมก็บอกว่า คับผมเจ๊บ แล้วหมอก็ฉีดยาฉาไห้ผมอีกเข็มนึ่ง แล้วหมอก็กรีดต่อแต่มันไม่ได้หายเจ๊บเลยนะคับ รู้สึกว่าผมจาได้กลิ่นไหม้ๆ และพอเค้าไห้สิ่งนั้นมาทำบริเวรหัวตากับหางตาผมก็รู้สึกมากๆคับเหมือนกับเอาไฟมากเผา อ่ะกว่าจะเส๊ด มันเป็นอะไรที่ทรมานมากคับ แล้วผมยังได้ยินหมอพูดว่า ดูมันดูมัน และก็ทำต่อ พอเย๊บเส๊ดหมอไม่ไปพูดอะไรรีบไปนั้งหน้าจอมอนิเตอร์ของกล้องวงจรปิด ทำเหมือนผมไม่มีตัวตน เหมือนไม่มีใครมาทำอะไร เมื่อในห้องนั้นที่เค้าผ่าตัดผมไม่ได้เกิดอะไรขึ้นเลย ไปนั้งอย่างสบายจัย ผมเลยขอกระจกดู เห้นหน้าตัวเองที่แรก วี๊ดเกืออบแตกคับ รอบเย๊บมันชั้งหน้ากลัวอะไรแบบนี้เหมือน รอบที่เค้าเย๊บแผลที่ไหญ่มาก ผมเลยเดินไปถามหมอ หมอบอกว่าเดวมันก็ยุบเองแล้วผมก้กลับบ้าน ผมไปดูกระจกที่บ้านผมบอกจริงๆๆนะมันรับไม่ได้จริงๆๆรอยเยบหน้ากลัว สมองเริ่มโกรธหมอ ไม่เห็นเปงเหมือนที่พูดกันไว้เลย ทำไมรอยเย๊บเยอะแบบนี้ ไหญ่ก็ไหญ่แฟนผมยังพูดเลยว่าทำไมรอบเย๊บหน้ากลัวจัง นั้นล่ะคับพอเส๊ดก็ยังที่ผมเอารูปมาลงไห้ นะคับเง่อะตอนนั้นคิดอยู่ในใจอย่างเดียวว่าไม่น่ารีบเลยไม่รุ้ว่าจะหมอเค้าจะแก้ได้หรือเปล่า[ |
|