|
|
กินยาคลายความตื่นเต้น ล้างหน้าไรเสร็จสรรพ ก็เตรียมรอขึ้นเขียง T-T
บอกหมอเอาแบบตามรูป อยากให้ปลายเชิด โด่งแบบธรรมชาติ บลาๆ
ใจจริงก็คิดว่าตัวเองพอมีดั้งกับเค้าบ้างอะไรบ้าง แต่ปลายจมูกหมูของเรา มันสุดจะเกินทน -__-;
คุณหมดก็วาดฉับๆ อิฮั้นก็นอนรอด้วยใจระทึก ในใจเิริ่มตื่นเต้นน้อยลงแล้ว เมาท์มอยกับหมอลดความตึงเครียด
แต่! เล่นเอาสะดุ้งตกเตียงตอนหมอฉีดยาสลบที่มือ โอ้ววมันเจ็บมาก ฉีดคาบ๊อกซี่ยังเจ็บน้อยกว่า
เวลาผ่านไปเท่าไหร่ไม่รู้ รู้แต่ว่าเคลิ้มๆ กึ่งหลับ กึ่งตื่น ดุจประหนึ่งโดนมอมยา รูดทรัพย์
่แต่คุณพระ ความเจ็บอันสุดขีด มันบังเกิดตอนฉีดยาชาที่จมูก อยากกริ๊ดดังๆ น้ำตาไหลพรากๆ Y_Y
สักพักหมอก็ทำไรไม่รู้ หลับตาลูกเดียว รู้สึกได้แค่ว่าโดนขูดๆๆ ดันๆๆ เจ็บแบบจุกๆ
ได้แต่กรีดร้องอยู่ในใจ แม่จ้าวว ฉันมาทำอะไร ณ ที่แห่งนี้ *[]*
ตัดภาพมาอีกที ภารกิจฟิชโช่เรียบร้อย คุณหมอแปะพลาสเตอร์ เราก็ถามอีก เป็นหนูจำไม ถามตลอดการผ่าตัด
คิดว่าถ้าไม่โอ คงมาจากหมอรมณ์เีสีย กับการถามตลอดเวลาของเรา อุอุ
ลงมาพร้อมผู้ช่วยคุณหมอ รีบหากระจก ส่องหนังหน้า ได้แต่กริ๊ดอยู่ในใจ ทำไมสภาพฉันเหมือนโดนรุมโทรม
มองไป มองมาอีกที ทำไมเหมือน จั๊กกะแหล่น อาการนอยด์ เริ่มกลับมา แต่ก็ใจสู้ อย่างน้อยดั้งก็โด่งขึ้นละหว่า
|
|
ตาวิเศษ
โพสต์ 2010-11-14 23:45:03
บุ๊คมาร์ก
แชร์
เนวิเกเตอร์
สมุดโน็ต
Color card
เจ้าของ