|

เราสนใจทำหน้าอกมาตั้งแต่สองปีก่อนแล้วค่ะ แต่พอไม่ได้ศึกษาต่อเรื่อยๆก็ทำให้ลืมความอยากก็หายไปค่ะ แต่พอกลับมาศึกษาอีกรอบ กิเลสก็กลับมาค่ะ ตอนแรกนี่กลัวหมอเทพมาก ไม่กล้าทำกลัวไม่สลบ กลัวเจ็บ เพราะเหนเค้าบอกว่าให้ยาเบลอ ส่วนหมอพีก็คิวยาว แอบแพงด้วย หมอธีได็คิวตรวจสินเดือน โอ๊ย!!ตอนนั้นอยากทำวันรุ่งขึ้นเลยค่ะ ก็เลยโทรไปคลินิกหมอเทพ ตอนนั้นไม่กลัวแล้วค่ะ ยาบงยาเบลอ คนอื่นยังทำได้เราก็ต้องทำได้ เราโทรไปวันจันทร์ที่14 ได้คิววันศุกร์ที่18 ค่ะ ก่อนทำ1วันเราตื่นเต้นนอนไม่แต่หลับเลยค่ะ อารมณ์แบบคิดดีแล้วหรอ จะมีอะไรมาอยู่ที่ตัวเราแล้วนะ ปัญหาที่ตามมาอีก แต่ก็อาบน้ามเตรียมตัวเรียบร้อยแล้วนะ อิอิ พอไปถึงคลินิกแอบอึ้งค่ะ เพราะเราเปนคนแรกเลย พยาบาลถามมาแต่เช้าเลยนะ ได้คิวแรกเลย เค้าก็ให้เราไปเข้าไปพบหมอ หมอใจดีค่ะ เค้าให้เราถอดหมดเลยค่ะเหลือ กกน ตัวเดียว 555 เราอายหมอ แล้วหมอก็บอกให้เรายืนขึ้น เค้าก็ถามว่าอยากได้ใหญ่ไหม เราก็ยิ้มแล้วตอบว่าใหญ่ก็ได้ค่ะ เขิลหมอค่ะ เค้าก็ถามว่าเราทำงานอะไร เราก็ตอบไป แล้วเค้าก็วาด แล้วบอกเราว่านมเราไม่เท่ากันรู้ใช่ไหมเราก็บอกรุ้ค่ะ หมอให้เรา ซ้าย380 ขวา410 ค่ะ เราแบบ รีบถามหมอเลยว่ามันจะไม่ใหญ่ไปหรอค่ะ หมอบอกไม่ใหญ่เราก็เลยตกลง พอพบหมอเสจ เราก็ขึ้นไปชั้น3 ให้เราเข้าห้องน้ำล้างเท้า แล้วก็ให้นอนบนเตียงผ่า พยาบาลข้างล่างใจดีค่ะ แต่ข้างบนก็เฉยๆค่ะ เค้าเอาอะไรมาแปะที่ขาขวา แล้วก็มัดขาเราให้แน่น แล้วก็น่าจะเปนเมตาดีนมั้งค่ะไม่ระเหมือนกันมาราดทั้งตัวเลยค่ะ คงจะฆ่าเชื้อ แล้วพยาบาลอีกคนก็เจาะสายน้ำเกลือเรา เราหลับตาแล้วทำหน้าขมวดนิดๆ พยาบาลเดินมาบอกทำหน้าดีๆสิ กำ!! ก็เรากลัวเข็มนี่หว่า เง้อ!! สักพัก แค่นับ1ถึง3 สลบค่ะ ไม่มีรุ้สึกตัวเลย ไม่ฝันด้วย ตื่นมาอีกที 11โมงค่ะ อาจเป็นเพราะคืนก่อนผ่าเราไม่ได้นอนด้วยแหละ หลับสนิทเลย พอตื่นมาตกใจค่ะษ คนในห้องพักฟื้นเยอะมาก เรานับเลยค่ะได้ 10 คน เราไม่มึนไม่เวียนหัวเลยค่ะ จาก11 โมงจน 1230 เวียนเข้าออกประมาณ13คนค่ะ เรานอนนับเล่น แล้วก็ถึงตาเรากลับแล่วพี่คนที่เราเจอหน้าเค้าเตอร์คนแรกเค้าเปนคนดึงสายตรงจักแร้ให้แต่เราบอกพี่ค่ะ รบกวนเบาๆหน่อยน่ะค่ะ แหะๆไม่เจ็บเลยค่ะ จะปวดนิดๆตอนฉีดยาแก้ปวดเข้าไป แค่นั้นเองค่ะแล้วก็มีพยาบาลสองคนพยุงลงมาชั้นล่าง เราก็นับคนอีก ที่นั่งอยู่หน้าห้องหมอสามคน หน้าเค้าเตอร์อีกน่าจะเก้าคน คนเยอะจริงๆค่ะ พยาบาลก็เปลี๋ยรเสื้อผ้าให้ เราก็กลับบ้านได้ค่ะ |
|