รีวิวเปลี่ยนอกไข่ดาวเป็น C34 โดยคุณหมอทรงยศ

MaeMoji

สวัสดีค่าา วันนี้จะมารีวิวการเปลี่ยนอกไข่ดาวจากคัพ A32 เป็น C34 กันเนาะ
ที่เราอยากได้คือ ไม่อยากให้ใหญ่สะดุดตา แค่อยากดูเป็น ผญ มีหน้าอก แต่งตัวสวย ใส่บิกินี่แล้วน่ามอง ไรงี้
เราสูง 163 หนัก 49 กก. รูปร่างผอม ไหล่กว้าง ก็แบนๆ บางๆ อ่ะค่ะ 555 อยากทำหน้าอกมานานนนนนมาาากกกก คิดมาตลอด 4-5 ปีได้ แต่ก็กลัวค่ะ หลักๆ เลยก็กลัวเจ็บนี่แหละ แล้วก็กลัวว่าทำแล้วจะไม่เป็นธรรมชาติ และยังไม่มีงบ (เหอๆ) ในระหว่างนั้นก็ตามอ่านรีวิวมาเรื่อยๆ จากหลายๆ คลินิค ใจก็อยากทำมาตลอดแต่ก็ยังกล้าๆ กลัวๆ มาตลอดเหมือนกันค่ะ จนเมื่อ 1 ปีก่อนมีเพื่อนไปเสริมหน้าอกมา 360 cc ก็ไม่ได้ดูใหญ่โตเว่ออะไร แล้วนางก็ใช้ชีวิตปกติดี ไปเที่ยวทะเล ถ่ายรูปตอนนุ่งบิกินี่มาอวดอีก อิจฉาาาา เรานี่นุ่งบิกินี่ทีต้องยัดฟองน้ำ 2 ชั้นให้ดูเป็นเนินบ้างไรบ้าง...ซักนิดนึง... โถ อายตัวเอง 5555  


แล้ววันนึงก็ไปเจอรีวิวเสริมหน้าอกกับ นายแพทย์ทรงยศ จันทจิตร์ ณ. ดรีมคลินิค
เราก็ลองเสริ์ชรีวิวและข้อมูลคุณหมอทรงยศ รวมทั้งคุณหมอท่านอื่นๆ ด้วย และบังเอิญเสริ์ชไปเจอข้อมูลการรับรองจากเว็บ http://www.plasticsurgery.or.th/lst_name.php?parm1=%E0%B8%97
คุณหมอเป็นคนนึงที่ได้รับการรับรองจากทางสมาคมฯว่าเป็นผู้ที่ได้รับการฝึกอบรมตามมาตรฐาน จนผ่านการสอบและได้รับวุฒิบัตรแสดงความรู้ความชำนาญทางด้านศัลยศาสตร์ตกแต่งและเสริมสร้างจากแพทยสภา ทั้ง 3 สาขา คือ ThSAPS, ISAPS, OSAPS

แล้วคลินิคอยู่ใกล้บ้านเราซะด้วย ง่ายเลยทีนี้
เรานัดไปปรึกษาคุณหมอวันเสาร์ เจ้าหน้าที่ให้เราเข้าห้องตรวจ ถอดเสื้อและเสื้อชั้นในแล้วใส่เสื้อคลุม พอคุณหมอเข้ามา
คุณหมอ: อ่ะ ถอดเลย
เรา: ห๊ะ … เอ่อ ค่ะๆ // เราก็ถอด ตอนถอด แขนเสื้อคลุมไปเกี่ยวกับนาฬิกาอีก เราก็ถอดเก้ๆกังๆ อยู่งั้น 555 ก็อายอ่าา ถึงจะเตรียมใจมาระดับนึงแล้วก็เหอะนะ พี่เจ้าหน้าที่ก็ยืนมองอยู่ห่างๆ ในใจเรานี่อยากจะบอกว่า … พี่คะ มาช่วยหน่อยยยย มาอยู่ใกล้ๆ เป็นเพื่อนหน่อย ช่วยถอดเสื้อคลุมก็ได้น้าาา

จากนั้นก็ถ่ายรูปทั้งด้านหน้าและด้านข้าง แล้วคุณหมอก็วัดไซส์เราด้วยไม้บรรทัด ดูว่าของเดิมเรามีทุนอยู่เท่าไหร่ วัดละเอียดมาก วัดแล้ววัดอีก คุณหมอบอกเราพอมีเนื้ออยู่บ้าง สองข้างไม่เท่ากันนะ ซ้ายใหญ่กว่านิดนึง
จากนั้นก็ให้เราใส่สปอร์ตบราแล้วยัดซิลิโคนเพื่อลองดูว่าไซส์ไหนเหมาะกับเรา ลองตั้งแต่ 300, 325, 350
เนื่องจากโครงสร้างร่างกายเราค่อนข้างกว้าง ไหล่กว้าง ใส่ไซส์ใหญ่ได้ แต่เราไม่ได้อยากได้ใหญ่มาก แค่อยากให้ใส่บิกินี่แล้วสวย มีเนินอก ไรงี้ คุณหมอก็แนะนำว่าถ้าจะให้มีเนินอกใส่บิกี่นี่สวยก็ต้องเป็น 350 cc
ยี่ห้อ euro น่าจะเหมาะกับเราเพราะทรงสูง ถ้าเราจะเอา mentor จะต้องเป็นรุ่น extra high ึ
ซึ่งราคาจะแพงมาก จริงๆ แล้วยี่ห้อไหนก็มีใบรับประกันทุกยี่ห้อ แล้วแต่ว่าคนไข้ศรัทธายี่ห้อไหน ถ้ามีปัญหาก็เปลี่ยนเคลมได้ ขอให้เก็บบัตรรับประกันไว้
เราก็ลองไปลองมา ตัดสินใจไม่ถูก คุณหมอเลยตัดสินให้ 350 ขาดตัว แล้วออกห้องไปเลย lol
เราก็ อ่าา... เอาจริงเหรอ .... อ่ะๆ ก็ได้ มาขั้นนี้แล้ว เชื่อคุณหมอแหละเนอะ 555
สรุปก็คือ เราจะได้ Euro 350cc ยัดเข้าร่างนะฮ้าบ

ระหว่างนี้ก็งดวิตามินทุกชนิด และออกกำลังกายเตรียมร่างกายให้พร้อม เราเข้าฟิตเนสสัปดาห์ละ 3 วัน
ก่อนถึงวันนัดประมาณ 1 สัปดาห์ทางคลินิคก็โทรมายืนยันวันผ่าตัด
และก่อนวันนัด 1 วันทางคลินิคก็โทรมาอีกครั้งเพื่อบอกว่าเราต้องเตรียมตัวอะไรยังไงบ้าง
1. งดน้ำ งดอาหาร อย่างน้อย 6 ชั่วโมง
2. งดแอลกอฮอล์ 24 ชั่วโมง
3. เตรียมเสื้อแบบสบายๆ ติดกระดุมหน้า
4. กางเกงสบายๆ หรือจะใส่ชุดนอนมาเลยก็ได้ (แต่เราไม่มีชุดนอนอ่ะ เลยใส่กางเกงขาสั้นตัวที่ใส่สบายๆ สำหรับคนที่จะใส่กางเกงขาสั้นแบบเรา แนะนำให้เป็นกางเกงที่ไม่มีซิปหรือโลหะใดๆ นะคะ)
5. นัดเพื่อนให้มารับประมาณ 5 โมงเย็น

MaeMoji

ระหว่างที่เพื่อนไปเรียก taxi เราก็นั่งเบลอๆ มึนๆ สัปหงกเบาๆ พอ taxi มา คุณเจ้าหน้าที่ก็รีบมาช่วยพยุงเราให้ค่อยๆ เดินไปขึ้นรถ จะบอกว่า ทุกคนที่นี่ดูแลเราดีมาก ไม่มีใครดุหรือทำหน้าไม่พอใจใส่เลยซักคน ทะนุถนอมคนไข้มากๆ น่ารักที่สุดอ่ะ ประทับใจค่ะ

กลับถึงบ้าน คุณเพือนสั่งข้าวให้เรา เราก็นั่งที่โซฟารอข้าว ความรู้สึกคือ เจ็บนิดหน่อย จะเจ็บมากขึ้นแค่ตอนเอนตัวนอนกับลุกขึ้นนั่ง อึดอัดมากกว่า อยากเอาออก 555 ยกแขนได้ไม่มาก แต่ยังมีแรงตีหมาได้อยู่นะ คือหมาเรามันเห่าเพื่อนเราอ่ะเลยต้องตีให้หยุดเสียงดัง คุณเพือนอึ้งค่ะ ได้ข่าวว่าเพิ่งไปผ่านมมา นี่ลุกมาตีหมาเฉยเลย ฮาาา

วันแรกหลังผ่าตัด คุณหมอพันหน้าอกไว้แน่นเลย คืนแรกนี้ยังนอนราบไม่ได้ ต้องนอนหมอนสูง เราเลยต้องนั่งเอียงๆ หลับที่โซฟา… แต่นอนไม่หลับอ่ะ ระบมอยู่ จริงๆ ไม่อยากทำไรเลย แต่ต้องลุกไปฉี่เกือบทั้งคืน ลุกมาเก็บอึน้องแมวน้องหมา 2 รอบ … ก็ไม่ได้แย่กว่าที่คิดเนอะ

หนึ่งวันหลังผ่าตัด (17-7-2016)
วันนี้เริ่มมีอาการปวดหลังนิดๆ เดินเหินสะดวกขึ้นกว่าเมื่อวานเล็กน้อย ยกแขนได้แต่ไม่มาก ลุกนั่งนอน ยังปวดๆ อยู่
หน้าอกยังห่างๆ กันอยู่ เอานิ้วสอดระหว่างอกได้ 3 นิ้ว เรากินยาก่อนและหลังอาหารอย่างเคร่งครัดสุดๆ 555



2 วันหลังผ่าตัด  (18-7-2016) นัด follow up คุณหมอให้แกะผ่าพันอกได้ ค่อยยังชั่วหน่อย หายใจสะดวกขึ้น แต่ยังรู้สึกปวดๆ แน่นๆ อกอยู่ คุณหมอตรวจหน้าอกเรา บอกว่าแผลผ่าตัดเราบวมๆนะ นัดอีก 2 วันให้มาเจาะน้ำออก หลังนี้ให้ใส่สปอร์ตบราตลอดทั้งกลางวันกลางคืน

พี่เจ้าหน้าที่แนะนำซาบีน่า ไซส์เราคือ C34 เพื่อนก็พาเราไปซื้อวันนั้นเลย ออกจากคลินิคเราก็ไปช็อปปิ้งกันทันที 5555 ชิวเนอะ ได้ข่าวว่าเพิ่งผ่าตัดมา


วันที่ 3 หลังผ่าตัด (19-7-2016)
วันนี้หน้าอกเริ่มชิดเข้าหากันมากขึ้น แต่ก็ยังห่างอยู่แหละ สอดนิ้วระหว่างอกได้ 2 นิ้ว ก็ยังดีนะนึกว่าอกจะห่างไปตลอดซะแล้ว
อย่างที่คุณหมอบอกเราไว้ก่อนผ่าว่าหน้าอกเราไม่เท่ากันตั้งแต่แรกแล้ว คือข้างซ้ายใหญ่กว่าขวาเล็กน้อย


วันที่ 4 หลังผ่าตัด (20-7-2016)นัด follow up ทีแรกนัดมาเจาะน้ำ แต่ร่างกายเราดูดซึมน้ำไปเกือบหมดแล้ว คุณหมอตรวจดูยังมีน้ำอยู่นิดหน่อยประมาณ 3 cc ซึ่งมันไม่คุ้มเจาะ เลยไม่ได้เจาะ แล้วก็จ่ายยาเพิ่ม

6 วันหลังผ่าตัด (22-07-2016) ใส่เกาะอกไปเที่ยวแล้วค่าา


7 วันหลังผ่าตัด (23-7-2016)
ครบ 7 วัน ตัดไหม พยาบาลสาวหน่าตาน่ารักตัดไหมให้ มือเบามากก แทบไม่รู้สึกเลย ทะนุถนอมฝุดๆๆ ประทับใจจริงๆ ค่ะ ตอนนี้คุณหมอให้เริ่มนวดๆ บีบๆ เบาๆ ได้แล้วค่ะ




11 วันหลังผ่าตัด (27-07-2016) แผลผ่าตัดดูดีขึ้นเรื่อยๆ ค่ะ



14 วันหลังผ่าตัด (30-7-2016) หน้าอกเริ่มชิดกันมากขึ้นอีกนิด 2 นิ้วสอดร่องอกได้แต่คับขึ้นค่ะ


16 วันหลังผ่าตัด (02-08-2016) คุณหมอนัด follow up ทุกอย่างปกติดี คุณพยาบาลสอนนวดหน้าอกแต่ยังไม่ให้นวดเยอะค่ะคุณหมอกลัวจะอักเสบ และอกเรายังตึงอยู่

20 วันหลังผ่าตัด (06-08-2016) แผลผ่าตัดดูดีขึ้นเรื่อยๆ


แต่งตัวมั่นใจกว่าเมื่อก่อนเย๊อะ!!


ประมาณ 2 เดือนครึ่ง (06/10/2016)
ร่องอกชิดประมาณ 1 นิ้งโป้งสอด ใส่เสื้อในลูกไม้ยังสวยไม่ต้องพึ่งฟองน้ำอีกต่อไป วะฮะฮ่าา (ถอดไปล้างจานให้หมด!)
ปล. แอบมีเหงื่อผุด ประทานโทษค่าา


ใส่บิกินี่ก็มั่นใจ


สุดท้ายก็อยากจะขอบคุณคุณหมอทรงยศที่เลือกไซส์ได้เหมาะสมมาก เราพอใจมากๆ และขอบคุณพยาบาลและเจ้าหน้าที่ทุกคนที่ดูแลเราเป็นอย่างดีค่ะ

MaeMoji

16 มิ.ย.
9 โมง - ตื่นนอนแล้ว ยังไม่ค่อยหิวเท่าไหร่ จัดการทำความสะอาดบ้าน เอาผ้าไปซัก ทิ้งขยะ ล้างจาน พยายามเคลียร์งานบ้านให้หมด
10:30 - ขับรถพาหมาไปฉีดวัคซีน ซื้อทรายอนามัยของแมวเตรียมไว้ด้วย ระหว่างนั้นรู้ตัวละว่ามือถือไม่ได้อยู่กับตัว
11:00 - กำลังจะออกไปคลินิคละ แต่…. มือถือหาย!!! ไม่ใช่ว่าหาไม่เจอ แต่มันหายจริงๆ นะ
11:30 - ยังพยายามหามือถือ ในห้องไม่เจอ ในรถก็ไม่เจอ แอร๊ยยย หายไปหนายยย
11:40 แล้วววว ต้องรีบไปแล้วอ่าาา นี่แทบจะเหาะไปอยู่ละ T-T รีบมากมาย
ไม่ถึง  10 นาทีมาถึงคลินิค ขอโทษพี่เจ้าหน้าที่ที่มาสาย พี่เจ้าหน้าที่ก็ใจดี ยิ้มแย้มทักทายตามปกติ แล้วก็ให้เราอ่านเอกสารก่อนการผ่าตัดแล้วเซ็นต์ชื่อ ของเราจะเสริมใต้กล้ามเนื้อ โดยผ่าที่ใต้ราวนม
จ่ายเงินส่วนที่เหลือ จากนั้นก็พาเราไปเปลี่ยนชุด ถอดเครื่องประดับทั้งหมดออก ถอดเสื้อและเสื้อชั้นใน ส่วนกางเกงถ้าไม่มีซิปก็ใส่ไว้ได้ แต่เราดันใส่แบบมีซิปไปเลยต้องถอดออกเหลือแต่ กกน. อ่ะ อายมั๊ยล่ะ แต่เอาเถอะเดี๋ยวก็สลบละ ^^’

ใส่เสือคลุมแล้วนั่งรอในห้องพัก ห้องพักดูใหม่ สะอาด เรียบร้อย น่านอนยิ่งนัก … ง่วงจุง z Z Z

น่าจะราวๆ บ่ายโมง คุณหมอเข้ามาถ่ายรูปเราด้านหน้า ด้านข้าง และทำมุม 45 องศา แล้วก็วัดขนาดและวาดเส้นบนหน้าอกเรา วัดละเอียดมากกก (ก. ล้านตัว) วัดเสร็จแล้วมีวัดใหม่อีกรอบด้วย ฮาา เป๊ะมากค่ะ
แล้วคุณหมอจะจดบันทึกไว้ว่าลักษณะหน้าอกเราเป็นแบบไหน หัวนมชี้มั๊ย แล้วให้เราเซ็นต์รับทราบ
เสร็จแล้วก็ถ่ายรูป แล้วก็ให้เตรียมตัว (เตรียมใจ) ขึ้นเขียงในกี่ไม่กี่นาทีข้างหน้า ….. ตื่นเต้นมั๊ย.. อืมม ก็ไม่นะ อยากให้เสร็จเร็วๆ โป๊มานานละ จะได้ไปกินข้าวซะที 5555 หิวมากก ไม่ได้กินไรเลย น้ำก็ไม่ได้ดื่มมาตั้งแต่เที่ยงคืนแล้วอ่าา

ทุกอย่างพร้อม เจ้าหน้าที่ก็พาเราเข้าห้องผ่าตัด ก็ถอดเสื้อคลุม เหลือ กกน. ตัวเดียว คนเต็มห้อง อายมั๊ยล่ะเธออออ …..แล้วขึ้นเตียง ผู้ช่วยแพทย์ก็เอาผ้าห่มมาคลุมร่างเรา ให้เรานอนกางแขน ข้างขวาสวมอุปกรณ์เช็คชีพจรที่นิ้ว (ไม่รู้เรียกว่าอะไร) ข้างซ้ายเสียบกับสายน้ำเกลือ ระหว่างนั้นวิสัญยีแพทย์ก็ถามน้ำหนักเราแล้วให้ยาสลบผ่านสายน้ำเกลือ ตรงนี้แหละที่ต้องทนหน่อยเพราะจะรู้สึกปวดๆ ตามทางที่ยาสลบวิ่งเข้าร่างมา เราก็มองแขนซ้าย แล้วหันหน้าตรงมามองเพดาน เบลอๆ มึนๆ วิ๊งๆ แล้วก็ … ฟึบ !! … shutdown ไปเลย หลับคร่อกก

ระหว่างผ่าตัดเราไม่รู้เรื่องอะไรเลย ไม่ฝัน ไม่อะไรเลย จนซักแปบนึง รู้สึกว่าแปบเดียวจริงๆ ได้ยินเสียงคนเรียกเรา คุณผึ้งคะคุณผึ้ง คุณผึ้งคะคุณผึ้ง คุณผึ้งคะคุณผึ้ง แต่เราลืมตาไม่ขึ้น มารู้สึกตัวอีกทีประมาณบ่าย 3 โมงครึ่ง ลืมตาได้ละ แต่ยังมึนๆ เพลียๆ ง่วงๆ เห็นเจ้าหน้าที่คนนึงนั่งเฝ้าเราอยู่ปลายเตียง เรารู้สึกหนักหน้าอกนิดหน่อย ไม่ค่อยเจ็บนะ อึดอัดมากกว่า แล้วก็หลับต่อ

ตื่นอีกรอบประมาณสี่โมง เจ้าหน้าที่มาบอกว่ามีเพื่อนมารับแล้ว ลุกไหวมั๊ยคะหรือจะพักก่อน เราขอพักก่อนเพราะยังเพลียมาก มึนมาก เจ็บคอ พูดได้เบาๆ ไม่ค่อยมีเสียง ลืมตาได้แบบสะลึมสะลือ ขยับมือได้ กระดิกเท้าได้ แต่ยังลุกไม่ไหว แล้วก็หลับต่ออีก หลับๆตื่นๆ อยู่งั้น แต่ทุกครั้งที่ลืมตามาจะเห็นเจ้าหน้าที่/พยาบาลนั่งเฝ้าเราตลอด เห็นเราตื่นก็คอยถามตลอดว่าดื่มน้ำมั๊ย ดูแลดีมากๆ ค่ะ

ห้าโมงครึ่งตื่นอีกรอบ  ขอให้คุณพยาบาลช่วยพยุงเราลุกขึ้นนั่ง เราอยากกลับบ้านแล้วล่ะ ตอนนี้รู้สึกว่าเจ็บๆ หนักๆ นะเวลาลุกขึ้นนั่ง กับหายใจลึกๆ ยังไม่ได้ แล้วเจ้าหน้าที่ก็ช่วยเราแต่งตัว แล้วพยุงเราลงบันได เราผ่าตัดบนชั้น  3 ตอนลงบันไดนีเสียวหัวทิ่มเหมือนกันนะ 5555
คุณเพือนผู้น่ารัก มารอเราตั้งแต่บ่าย 3 ครึ่ง ขอโทษที่ปล่อยให้รอ และขอบคุณเพื่อนมากกกก จริงๆ
เพือนถามเรา : เป็นไงบ้าง
เรา: หิวอ่าา
พี่เจ้าหน้าที่ขำ 55555 ก็หิวจริงๆ ง่ะ
เจ้าหน้าที่จ่ายยาให้เรามา 1 เข่ง (คือเยอะแยะมากมายก่ายกอง เยอะไปม้ายยย) อ้อ ช่วง 5 วันนี้อย่าเพิ่งอาบน้ำนะคะ ให้เช็ดตัวไปก่อน