ศัลยกรรมทำให้สวย

gva

เดินไปที่เคาท์เตอร์ติดต่อ แจ้งความประสงค์ ว่าอยากพบหมอกิตติชัย นางพยาบาลถามนัดไหมไหมคะ? นัดไว้วันไหน
เราบอกไม่ได้นัดค่ะวันนี้หมอนัดอีกที 19 นู่น
ดูสภาพหน้าแล้วคงไม่บอกให้เรากลับบ้านกระมัง
นั่งคอยนานมากกกกกกกก จนนางพยาบาลมาเรียกเข้าไปในห้องตรวจ

หนาว เย็นยะเยียบ อีกตามเคย ไม่รู้จะเร่งแอร์ไปถึงไหนให้เปลืองไฟ นั่งตัวสั่นงันงกเหมือนลูกนกตกน้ำ ทนไม่ไหวกลัวเป็นไข้ตายซะก่อนเลยเดินไปปิดแอร์เองซะเลย นี่แนะ นั่งๆนอนๆคอยหมอมาตรวจครึ่ง ชม.ผ่านไป

เราเดินไปบอกนางพยาบาล :  พี่ๆ ลืมหนูเป่าคะ
นางบอก : จะไปตามหมอให้นะ
เราหันหลังกลับเข้าห้องตรวจต่อ มีคนเดินผ่านไปมาหน้าห้องแต่ไม่มีใครสนใจเรา
นอนเล่นแชทกับเพื่อนต่อไป 1 ชม.ผ่านไปไม่ไวเลย

เราโผล่หน้าออกไปถามอีกหน  : พี่ๆหมอลืมหนูใช่ไหม ?
นางพยาบาล : หมอผ่าอยู่เดี๋ยวมาตรวจนะคะ รอแป๊บนึงนะ
เรา : ค่ะ.....มีทางเลือกอื่นอีกเหรอ

หนึ่งชม.ครึ่ง หมอเดินมาพอดี ไม่เห็นนุ่งชุดผ่าตัดเลยนี่นา  พอหมอเห็นหน้าเท่านั้น

หมอ : โห... เนี่ยเลือดคั่ง ประคบเย็นไม่ดีล่ะสิ บอกแล้วให้ประคบดีๆ

นั่นแน่ โดนเข้าแล้วดอกนึง

gva

หมอใส่ถุงมือแล้วไปหยิบเอาแฟ้มประวัติเราไปเปิด พลิกๆดู (ทำไมไม่เปิดแฟ้มดูก่อนแล้วมาใส่ถุงมือทีหลัง?)

หมอ : ต้องดูดเลือดออกนะ ทำไมไม่ประคบเย็นดีๆ

เรา : หนูก็โปะไปแล้วอย่างที่หมอบอกแต่ไม่รู้มันโดนจมูกเป่า เพราะจมูกชาไม่รู้สึกอ่ะค่ะ

เราก็อธิบายให้ฟังว่า เนี่ยๆทำแบบนี้ หมอก็บ่นใหญ่เลย

หมอ : ไปประคบอะไรตรงหน้าผากตรงตา หมอไม่ได้ผ่าตรงนั้น เนี่ยปล่อยให้เลือดออกในโพรงจมูกมากเห็นมั๊ย เลือดคั่งเลย มานี่จะดูดออก

เราเห็นเข็มแล้วตกใจเพราะใหญ่มาก

เรารีบถาม : เจ็บเป่าหมอ

หมอ : จะดูดมั๊ยเลืิอดน่ะ
เรา : ดูดค่ะ

เรานอนลงบนเตียงที่มีรอยยับย่นอยู่แล้ว
หมอเอาเบตาดีนชุบปลายสำลีมาทาๆตรงจมูก

มือข้างขวาที่สวมถุงมือก็ถือเข็มฉีดยาจิ้มลงไป ตรงสันข้างๆจมูก ดูดๆ ส่วนมืออีกข้างก็รีดๆเลือดตรงหน้าผากลงมา
หมอ : เนี่ย เจ็บมั๊ยๆทำไมไม่ประคบเย็นดีๆ เลือดคั่งเลย

นาทีนั้นสังเวชตัวเองมาก ทำไมต้องซ้ำเติมกันด้วยอ่ะ พอเสร็จ
หมอ : นี่เห็นมั๊ยดั้งโผล่ล่ะ

เอากระจกมาให้ส่อง สภาพแบบนั้นไม่เห็นอะไรหรอกค่ะนอกจากหน้าอันบวมอืด ไม่เห็นสวยสักนิด คิดในใจ

หมอ : กลับไปให้ประคบอุ่นนะ รอยช้ำจะได้หายไวๆ หมอเดินออกจากห้องไป ยืนเขียนอะไรยุกยิกๆ

นางพยาบาลเดินเข้ามาบอกว่าให้ประคบเย็น เรางง เลยถามหมออีกที เพื่อความชัวร์

หมอ : ประคบอุ่นสิ เดี๋ยวก็หายช้ำ กลับบ้านไปประคบอุ่นเลยนะ

เรา :  อีกนานไม่คะกว่าจะหายเลือดคั่งและหายบวม

หมอ : บางคนก็มาดูดครั้งสองครั้งสามครั้งแล้วหาย บางคนมากกว่านั้นแล้ว
แต่ร่างกายของแต่ละคนหมอบอกไม่ได้ว่ากี่ครั้งถึงจะหาย เพราะมันเป็นเลือดคั่ง
บางคนมีเยอะบางคนมีน้อย มันเป็นเลือดเก่าออกตอนหลังผ่าตัด
เพราะตอนผ่าตัดไม่ออกเยอะขนาดนั้นหรอกเพราะหมอฉีดยาให้เลือดหยุดไหล
ตอนนี้เลือดเก่าก็ยังหนืดอยู่เดี๋ยวกระบวนการกำจัดของเสียของร่างกายก็จะดึงน้ำมาทำให้เลือดหายหนืดแล้วก็จะดูดได้ง่ายขึ้น

เรา : แล้วมันจะอักเสบไหมคะ

หมอ :ถ้าทิ้งให้เลือดคั่งไว้นานก็อาจจะอักเสบได้ ต้องมาเจาะดูดเลือดออกอีกนะถ้าบวมขึ้นมาอีก
เนี่ยเห็นไหมยุบแล้วคอยดูอีกสองวันถ้าบวมขึ้นมาอีก
ก็ให้กลับมาหาหมอนะ

เรา : แล้วจะทำยังไงให้หายไวๆคะ

หมอ : ทำอะไรไม่ได้หรอก พวกคนไข้ที่มาแก้ไขจมูกส่วนใหญ่ก็จะเป็นแบบนี้ ก็ต้องแก้ไขรักษาไปตามอาการที่เกิดตามมา

(แล้วทำไมไม่บอกตูตั้งแต่แรก ก็บอกว่าสามวันแต่งหน้าได้เลย ผ่ามาตั้งสามพันเจ็ดเคสแล้ว น่าจะรู้จะเตือนเราก่อน ทั้งๆที่บอกแล้วว่ามีเวลาแค่สองอาทิตย์ ไม่งั้นเราจะไม่ทำ มาทำทีหลังก็ได้)


เรา : คิดในใจ ไม่ได้มีเวลาว่างมากขนาดนั้น

gva

เพราะไม่รู้ว่าจะต้องกลับมาดูดอีกกี่ครั้งขนาดหมอยังไม่รับประกันเลย
และรู้สึกผิดหวังนิดๆที่หมอไม่ได้เอาพลาสเตอร์แปะตรงรอยเข็มที่เจาะดูดเลือด กันฝุ่นหรือมือเราไม่สะอาดไปแตะตรงรูเปิดเล็กๆนั้นเลย ไม่ได้ตรวจดูแผลในจมูก และแผลหลังใบหูเลยค่ะ เศร้า ก็หนูอยากให้หมอตรวจดูสักนิดก็ได้นะ แต่ไม่ได้บอกเห็นหมอรีบๆ

เดินกลับ รร. แวะซื้อข้าวขาหมู ครุ่นคิดมาตลอดทางว่าจะเอายังไงดีหว่า ระหว่างที่จะรักษาไปตามอาการถ้าดูดเลือดออกครั้งนี้แล้วหาย ก็ได้จะจมูกสวย แล้วถ้าไม่หายต้องมาดูดเรื่อยๆ แถมเสี่ยงที่จะเกิดการอักเสบติดเชื้อขึ้นมาอีก จะทำยังไง ลางานได้แค่สองสัปดาห์ก็ต้องกลับ ไม่งั้นก็ต้องขอลางานต่อ เงินเดือนก็ไม่ได้ แล้วต้องเลื่อนตั๋วเครื่องบิน เลื่อนเรียนด้วย สารพัดเรื่องจะต้องทำ

กลับถึงห้องแม่ถามเป็นไงมั่งก็อธิบายไปตามข้างบนนั้น แม่ก็บ่นทำไมเป็นอย่างนี้ล่ะ จะทำยังไงดี เราเลยขอเวลานั่งเคี้ยวข้าวขาหมูก่อน แล้วก็กระหน่ำ search หาข้อมูล

gva

แต่ละคนที่เคยไปทำแบบเดียวกับเราเกิดอะไรขึ้นบ้าง อัตราเสี่ยงที่จมูกจะติดเชื้อแล้วต้องโดนโละออกทั้งยวง แถมต้องกินและฉีดยาฆ่าเชื้ออีกก็เรื่องใหญ่พอสมควร อ่าน อ่าน และ อ่าน เจอข้อมูลเยอะมาก ทั้งรีวิวที่ทำกับหมอคนเดียวกันที่ทำให้เรา น้องคนนี้ต้องไปดูดเลือดออกตั้ง 5-6 ครั้ง ในที่สุดก็ติดเชื้อเป็นหนองต้องไปถอดออกกับคุณหมอ ศรัณย์ เราก็ตามไปดูเว็ปของหมอศรัณย์อีก เห็นน้องคนนี้บอกว่าใจดีมาก

และเจออีกรีวิวนึง ทำกับหมอกิตติชัย (อาจจะไม่ใช่คนเดียวกัน หรือคนเดียวกันก็ไม่อาจรู้ได้ แต่ถ้าทำที่ยันฮีก็มีแค่คนเดียวค่ะ) ก็มีคนมารีวิวเหมือนกันว่าไปทำแล้วเป็นแบบเดียวกับเราเลย แล้วก็นัดไปเจาะดูดเลือดเรื่อยๆ จนท้อ ไม่รู้ป่านนี้น้องจะเป็นอย่างไร บ้าง และอีกคนก็เดี๋ยวบวมเดี๋ยวยุบทั้งๆที่เวลาก็ผ่านมา 4-5  เดือนแล้ว

บางคนก็ไปทำกับหมอกิตติชัยแล้วออกมาดูดีนะคะ สวยเลย และบอกว่าไม่บวมไม่ช้ำ สามวันหายเลย อาจจะเป็นเคสเสริมใหม่ ไม่ใช่เคสแก้ไขก็ได้นะคะ

โปรดใช้วิจารญาณในการอ่าน และหาข้อมูลอ่านเองนะคะ ไม่ได้มาดิสเครดิตคุณหมอว่าทำไม่ดี แต่เรื่องที่เกิดมันเป็นความจริง

เห็นมีน้องผู้ชายคนนึงมารีวิวบอกว่าในที่สุดต้องถอดออกทั้งยวงไม่รู้ไปทำที่ไหนมา

ยิ่งอ่านยิ่งเจอข้อมูลเยอะแยะ เครียด คิดมาก หัวหมุนติ้วๆๆ กลัวจะหายไม่ทัน คืนนั้นไม่ได้นอนเลยค่ะ เครียดมาก ร้องไห้ก็กลัวน้ำมูกไหลเดี๋ยวแผลติดเชื้ออีก อะไรกันนักกันหนาเนี่ย ไม่น่าไปทำเลยตั้งแต่ทีแรกแล้ว อยากจะดึงหูตัวเองนักแต่ก็กลัวเจ็บ เพราะหูก็ไม่รอดโดนเลาะเอากระดูกไปเหมือนกัน....เลยเปลี่ยนใจไม่ดึง

นอนอ่านๆๆจนถึงตีสอง ไม่ไหวแล้ว ต้องทำอะไรสักอย่าง เลยลองเสี่ยงดวงส่ง email พร้อมแนบรูปไปหาคุณหมอศรัณย์  (เวลาที่เห็นใน emai ของเราตอนที่ส่งหาคุณหมอศรัณย์ เป็นเวลาที่สวิสเกือบจะสามทุ่มที่เมืองไทยก็ราวๆตีสอง)

ตามรูปข้างล่างเลยค่ะ อ่านเอาเองเลยค่ะ จะได้ไม่ต้องอธิบาย

gva

gva

gva

ส่งไปทั้งเมล์ของคุณหมอเองและเมล์ของคลีนิก ไม่ได้หวังหรอกค่ะว่าคุณหมอจะตอบกลับมา คิวยาวและคนไข้เยอะขนาดนั้นคงไม่มีเวลามาเช็คอีเมล์ด้วยตัวเองหรอกค่ะ แค่ขอให้เราได้ทำอะไรบ้างจะได้สบายใจขึ้นนิดนึง นอนคิดทั้งคืน เห็นแม่เอามือมาจับลูบๆตัวเราดูสงสัยกลัวเราเป็นไข้ คงไม่รู้ว่าเราตื่นอยู่ น้ำตาไหลเลย แม่ต้อง
มาลำบากเพราะเราแท้ๆ ต้องมาดูแลลูกที่โตเป็นควาย ต้องมาป่วยเพราะแค่อยากสวย ทั้งๆที่แม่ก็ไม่ค่อยจะสบาย เราคิดว่าเราต้องบาปมากแน่ๆเลยที่ต้องให้แม่มาดูแลเราอย่างนี้ น่าจะเป็นเรามากกว่าที่จะต้องเป็นฝ่ายดูแลแม่ ตัดสินใจได้ในทันทีว่าพรุ่งนี้จะไปเอาออกไม่คอยอะไรแล้ว เลยอ่านข้อมูลของหมอที่ยันฮีอีกที ตัดสินใจว่าจะไปพบหมออื่นดูที่เล็งๆไว้ก็ มี หมอ สุกิจ และ หมอพิชญ์

15/9/13

วันที่ 15 กย.ตื่นไปแต่เช้าเจ็ดโมง ที่ยันฮีชั้นสี่ยังไม่มีใครมา มืดๆสลัวๆ แสงรำไร เห็นพี่ผู้หญิงคนนึงก็มานั่งคอยอยู่ก่อนแล้ว พี่มาตรวจตาเพราะเก็บถุงใต้ตา แล้วมาตรวจตามนัด เลยคุยกันสัพเพระไปเรื่อยเปื่อย พอมีนางพยาบาลมาเปิดเคาท์เตอร์เราก็ไปติดต่อขอพบสุกิจแต่เขาบอกว่ามีผ่าตัดใหญ่แต่เช้าไม่ว่าง

เราเลยบอกว่างั้นของพบหมอคนไหนก็ได้ที่ไม่ใช่หมอกิตติชัย เจ้าหน้าที่ถามว่า ทำกับหมอคนไหนให้กลับไปหาหมอคนนั้น เรายืนยันว่า ไม่ค่ะ ขอเปลี่ยนหมอ

เพราะเรารู้ว่าเราจะมาทำอะไร เราจะมาถอดออก
ถ้ากลับไปหาหมอคนเดิมรับรองว่าไม่ได้ถอดหรอก หมอก็จะให้คอยดูอาการก่อนสักสองสามวันนะ แล้วถ้าเรายังดื้อจะเอาออกท่าเดียวหมอก็จะไม่พอใจ ประหนึ่งเราสั่งข้าวผัดกระเพราะแล้วเอาไปคืนบอกว่าผัดใหม่ ไม่อร่อย แม่ครัว โกรธตายเลยดีไม่ดีถุยน้ำลายใส่จานเก่าแล้วเอามาเสริฟใหม่อีกหน ไม่เอาด้วยหรอกอยากเสี่ยง เดี๋ยวโดนหมอด่าอีกว่าเพิ่งจะดูดเลือดออกไปเมื่อวานเองทำไมไม่คอยก่อนค่อยกลับมาถอดวันหลังถ้าไม่หายจริงๆ หุหุหุ

เรานั่งคอยนานมาก ไม่ไหว เลยเดินไปที่เคาท์เตอร์บอกว่าถึงไหนแล้วเรื่องของหนู หมอคนไหนก็ได้ที่มาก่อน มีหัวหน้านางพยาบาลรับเรื่องชื่อ คุณ พิมพ์ใจ บอกว่าเดี๋ยวหมอมานะคะ จะให้คิวแรกเลย เราก็อธิบายให้ฟังว่าเราผ่าอะไร ทำไม อย่างไร ที่ไหน กับใคร แต่ไม่ต้องอธิบายมากเขาก็คงจะเห็นผลซึ่งมันโชว์อยู่บนใบหน้าแล้ว

gva

คุณพิมพ์ใจรีบให้คิวกับหมอ พิชญ์ เกือบสิบโมงกว่า ได้คุยกับหมอในห้องตรวจ เราร้องไห้ ต่อมน้ำตาแตก ทะลักเลย เราบอกว่าไม่ไหวแล้ว เราเห็นสภาพตัวเองแล้วรับไม่ได้ เมื่อไหร่จะหาย ทำไมถึงเป็นแบบนี้

เรา : คุณหมอคะ ถ้าถอดออกมันจะหายบวมไวกว่าไหม
หมอ : หายไวกว่าแน่นอน
หมอบอกว่า : หมอกิตติชัยเก่งนะ

เราไม่เถียงหรอกค่ะว่าหมอเก่งหรือไม่ แต่มันมีเหตุปัจจัยหลายอย่างที่ทำให้เป็นแบบนี้  จะโทษหมอคนเดียวก็ไม่ถูก มีหมอกับคนไข้สองคนเท่านั้นที่เกี่ยวข้องกันกับการทำจมูกครั้งนี้ หมอทำแรงไหมก็เกี่ยว เหมือนเราชกประตู ชกแรงมือก็เจ็บก็ช้ำเยอะ ชกค่อยๆก็ไม่ช้ำมาก ถ้าหมอค่อยๆทำ ค่อยๆเลาะ ใช้เวลาทำนานนิดนึงเนื้อเยื่อก็ช้ำน้อย ทำแรงกระชากแรงก็ช้ำเยอะบวมเยอะ เนื้อเยื่อเสียหายเยอะ
ไม่รู้วันนึงๆรับคนไข้ผ่ากิี่คน เห็นแกเข้าห้องผ่าตอนบ่ายโมง เราได้ผ่าเสร็จสองทุ่มกว่า แล้วคนสุดท้ายไม่รู้เสร็จกี่โมง

ถ้าเกิดจากคนไข้ประคบเย็นไม่ดีใช่ไหม ก็เป็นไปได้ เราอาจจะประคบเย็นไม่ดีพอที่จะห้ามเลือดให้หยุดไหล เลยบวมเยอะช้ำเยอะ มันเป็นเหตุเป็นผลกัน อย่างหลีกเลื่ยงไม่ได้ ถ้าทำแรงมากประคบเย็นให้ตายยังไงก็เอาไม่อยู่

gva

เรื่องมันเกิดขึ้นแล้วจะโทษกันไปโทษกันมามันก็ไม่เกิดผลดีอะไรกับใคร เมื่อเราต้องเผชิญกับเรื่องที่อยู่เหนือความคาดหมาย อย่ามัวเสียเวลาคิดว่ามันเกิดขึ้นได้ยังไงหรือทำไม อย่าก่นด่า หรือโทษว่าเป็นความผิดของใคร หรือคิดหาวิธีป้องกันไม่ให้เกิดความผิดพลาดซ้ำอีก เรื่องพวกนี้เป็นสิ่งที่รอได้ หากอยากหายให้ไว สิ่งแรกที่ต้องทำคือ ประเมินและวิเคราะห์สถานการณ์ทางเลือกรอบด้าน รู้ถึงผลดีผลเสียที่มีทั้งหมด ความเป็นไปได้ทั้งหลาย วางแผนว่าต้องทำยังไงถึงจะหาย แล้วดำเนินการตามแวนที่วางไว้ พอหายแล้วค่อยกลับไปจัดการกับสิ่งที่ยังค้างคาใจ

ของเรา ประเมินได้ว่า ถ้าจะรักษาจมูกนี้ไว้ แล้วรอสักสัปดาห์นึ่งอาจจะหายได้จมูกสวยเริ่ดเอาไว้เชิดใส่หนุ่มๆ หรืออาจจะต้องกลับมาดูดเลือดอีก แล้วถ้าดูดอีกก็อาจจะหายหรือไม่หาย ไม่มีใครบอกได้ ขนาดหมอยังไม่ยอมยืนยันเลย อาจจะบวมแล้วบวมอีกคั่งแล้วคั่งอีก แล้วเลยเถิดเกิดการอักเสบติดเชื้อยังไงก็ต้องถอดล้างโพรงจมูก แถมเอาไม่อยู่ต้องกินต้องฉีดยาฆ่าเชื้อกันเลยทีเดียว งานเข้า

แล้วถ้าถอดออก ก็ต้องเสียเงินเกือบสามหมื่นบาทแล้วได้ใช้ชีวิตอยู่จมูกปลอมๆเพียงเจ็ดวัน แต่หน้าจะยุบไว หายบวมไว เลือดไม่คั่ง ไม่มีโอกาสติดเชื้อแล้วไม่ต้องกลับไปดูดเลือดอีก แต่เราก็เสี่ยงที่จมูกจะยุบ จะบุ๋ม จะเชิดเป็นหมู และกลับคืนสู่สภาพหน้าหักเหมือนเดิม

เราตัดสินใจถอด ไม่เสียดายเงินเลยแม้แต่น้อย ไม่ตายก็หาได้ใหม่และถ้ายังอยากจะเสริม เติม แต่ง อีก วันหลังก็ทำได้เพียงแค่พักจมูกสักหกเดือนหรือหนึ่งปี แต่ถ้าอักเสบนี่เรื่องใหญ่กว่าแน่ๆ อีกอย่างตอนเสริมครั้งแรกไม่ได้ทำมากฝืนเนื้อจมูกเยอะ ปัญหาก็น้อยลงคงจะกลับคืนสู่ของเดิมอาจจะเชิดนิดหน่อยพอรับได้

gva

เรา : หมอคะ หนูอยากถอดออก

หมอพิชญ์ : หนูคอยดูก่อนไหม อาจจะได้ดูดแค่ครั้งเดียวแล้วหายนะ เพิ่งจะเมื่อวานเอง

เรายืนยัน : หนูจะถอดออก

คุณพิมพ์ใจ (นางพยาบาล) บอกว่า :  หนูต้องกลับไปถอดกับหมอกิตติชัยแล้วจะไม่เสียค่าใช้จ่าย

เรา : หนูไม่มีปัญหาเรื่องค่าใช้จ่ายค่ะ

หมอพิชญ์ : ไม่เป็นไร ไม่เป็นไร ไม่ต้องจ่าย ทำให้เลย ถอดวันนี้เลย เตรียมตัวเข้าห้องผ่าตัดเลยนะ
หมอยิ้มตลอด หน้าตายิ้มแย้มแจ่มใสมาก

นางพยาบาล : ทาง รพ. ต้องรับผิดชอบอยู่แล้วค่ะ

เราเลยโทรหาแม่ให้มาหาที่ รพ. นั่งกินข้าวแป๊บนึงแล้วกลับขึ้นมาหน้าห้องตรวจ ประมาณเที่ยงกว่า ก็เข้าห้องผ่าตัด ทำตามสเต็ปเดิมที่เคยทำ เรานอนบนเตียงแล้วถามว่า ไหมที่เย็บหลังหูนี่ครบ 7 วันแล้วจะตัดไหมวันนี้เหรอคะ นางพยาบาลบอกเดี๋ยวคุยกับคุณหมอนะคะ คงได้คุยหรอกโดนฉีดยานอนหลับแล้วจะคุยได้ไงอ่ะ (กลับมาบ้านงมหูดูไหม หายไปแล้ว สงสัยนางพยาบาลจะไปรายงานหมอ ให้มันได้อย่างนี้สิ)

ตามเคย โดนฉีดยานอนหลับ ยังไม่รู้สึกตัวเลย จำได้รางๆว่ามีคนมาวุ่นวายทำอะไรกับจมูกเรา ขนาดโดนเข็นออกไปนอนพักที่ห้องพักฟื้นแล้วยังงงๆ โดนแผ่น cool pack โปะเหมือนเดิม แต่ครั้งนี้นอนนานเลยเพราะมึน
ได้ยาแก้อักเสบมากิน 4 เวลา เพิมอีก 2 วัน เราถามได้แค่นี้เองเหรอ นางพยาบาลเลยเดินไปหาหมอ ได้มาเพิ่มอีกแผงนึง รวมทั้งหมดได้กินยาแก้อีกเสบไป 12 วัน อ่อ ได้ผ้าขนหนูเล็กๆสีฟ้าฟรีอีกผืนด้วยแหล่ะ

หมอก็คือปุถุชนคนธรรมดาเหมือนเรา เพียงแต่อาชีพคือ หมอ มี โกรธ มีโลภ มีหลง มีอารมณ์ดี อารมณ์เสีย รถติดหงุดหงิด เสียใจ ดีใจ เศร้าใจ หิว ร้อน ปวดท้อง ปวดหัว พระจันทร์เต็มดวงทำให้นอนไม่หลับ พักผ่อนไม่เพียงพอ เป็นเรื่องธรรมดา

ถึงไม่แปลกใจว่าบางคนบอกว่าหมอคนนี้ดีนะแต่บางคนบอกว่าไม่เห็นจะดีตรงไหนก็คงแล้วแต่ว่าวันนั้นอารมณ์ของหมอเป็นอย่างไร กระมัง....แล้วจรรยาบรรณที่ท่องกันตอนเรียน ลืมกันไปแล้วหรือ......

gva

นอนพักผ่อนแล้วดันปิดเสียงมือถือไว้ หมอศรัณย์โทรมาแต่ไม่ได้ยิน สักครู่เห็นเบอร์โชว์เลยโทรกลับ หมอถามว่าเป็นยังไงบ้าง ได้รับเมล์หนูแล้วนะคะ เราก็ร่ายยาวให้ฟัง (ทั้งหมอศรัณย์ หมอ พิชญ์และหมอกิตติชัยก็ล้วนแต่เป็นลูกศิษย์ของ ศ.นพ. สมศักดิ์ มาสมบูรณ์ แพทย์ที่ทำจมูกให้เราครั้งแรกเมื่อสิบกว่าปีก่อนที่ศิริราช)

หมอศรัณย์แนะนำเราว่า ถ้าเราไปหาหมอ หมอจะถอดออก ถ้าจะให้รื้อหมอรื้อแล้วใส่ของเก่าเข้าไปใหม่ไม่ได้ไม่รู้ว่าคนทำได้ทำอะไรไว้บ้าง

แต่เห็นจากรูปแล้ว ถอดออกดีกว่า เสี่ยงติดเชื้อ
เราเลยบอกว่าหนูใจร้อนไม่คิดว่าหมอจะเช็คอีเมล์และโทรมาหาทั้งๆที่เป็นวันอาทิตย์และเป็นวันหยุดของหมอ
หมอใจดีมาก เราบอกว่าหมอพิชญ์ถอดออกให้แล้วค่ะเมื่อเช้า (หมอศรัณย์โทรมาหาตอนเย็น)

หมอศรัณย์เลยบอกว่า หมอพิชญ์เขาเก่งให้เขาดูแลหนูต่อไปนะคะ

เราขอบคุณ คุณหมอมาก ทั้งๆที่เราไม่ได้เป็นคนไข้ที่คลีนิก ของท่าน
และถ้าเป็นเคสถอดแบบนี้ก็ไม่เกินห้าพันบาท ทำไมจะต้องมาโทรหาและใส่ใจอะไรกับเราด้วย
ถ้าไม่สงสารและเห็นใจจริงๆ ขอให้หมอเจริญๆค่ะ

แม่เรายังบอกว่า ทำไมหมอใจดีจัง (เห็นไหมหมอดีๆก็ยังมีอยู่ ต้องหาให้เจอ ใครเจอเหมือนถูกหวย)

gva

16/9/13
นั่งๆนอนๆดูอาการ ไม่ทำอะไร นอกจาก ประคบอุ่นไล่รอยฟกช้ำ อ่านเจอในเว็ป เห็นบอกว่าใบพลับพลึงและใบขิงเอามาทำลูกประคบช่วยรอยฟกช้ำจางไว ไม่รู้แม่ไปเก็บมาจากไหน ได้ใบพลับพลึงมาสามสี่ใบ ถามดูว่าไปลักของใครเขามา แม่บอกแอบเด็ดที่ปั็มปากซอยไง เหอเหอ ดีไม่โดนเด็กปั๊มไล่ทุบเอา
เราเลยเอามาห่อผ้าขนหนู ชุบน้ำอุ่นประคบทั้งวัน

โทรไปขอใบรับรองแพทย์ ปกติในกรณีแบบนี้จะออกให้แค่อาทิตย์เดียว แต่เราขอสองอาทิตย์เพราะไม่รู้จะกลับวันไหน ไม่อยากเดินทางเข้ามาที่ รพ เพื่อขอใบรับรองแพทย์อีกหน เลยไปบอกให้ถามที่หมอพิชญ์ถ้าจำเคสนี้ได้ แจ้งไปว่าเดี๋ยวญาติจะไปรับที่ รพ ตอนบ่ายๆ
แม่(อีกแล้ว บาปจังเลยตรู ต้องให้แม่มาดูแล)

gva

17/9/13
เช็คเอาท์ออกจากโรงแรม เรียกแท็กซี่มารับให้ไปส่งที่บ้านอาที่เพชรเกษม ไม่ทำอะไรเหมือนเดิม นั่งๆนอน คราวนี้แม่ไปเก็บใบขิงเอามาห่อผ้าขนหนูที่ทาง รพ ให้มา ประคบอุ่น เช้า สาย บ่าย เย็น กลิ่นใบขิงหอมมากทำให้หายเครียดไปเยอะพอสมควร แม่ทำอาการให้กิน อร่อยมาก ใครทำก็ไม่อร่อยเท่ามือแม่ทำ

gva

18/9/13
ออกจากเพชรเกษมตั้งแต่เช้าหกโมงครึ่งมาถึงยันฮีเกือบเจ็ดโมงครึ่ง หาหมอพิชญ์ ไม่ได้นัดหรอกค่ะ โผล่มาอย่างนั้น นางพยาบาลต้อนรับดีมาก นั่งคอยแป๊บเดียวได้ตรวจเลย ว้าว ยังกะคนไข้กิตติมศักดิ์แน่ะ
เพื่อนแวะมาหาที่ รพ แล้วออกไปซื้อของที่สำเพ็งและพาหุรัดด้วยกัน เจอตุ๊กๆถามว่าหน้าพี่ไปโดนอะไรมา นึกว่าโดนผัวซ้อม เหอเหอ

PoonFah

ต้นฉบับโพสต์โดย gva เมื่อ 2013-10-11 03:31
แต่ละวันผ่านไปเราหัวเราะกับแม่สองคน เพราะเห็นหน้า ...

ตกใจอ่าออกมาบวมมากเลยอะ ตอนออกมาจากห้องผ่าตัดใหม่ๆยังไม่บวมขนาดนี้

จมูกใหม่ขอให้ออกมาสวยๆนะคะ

gva

พยายามโบกรองพื้นกลบเพื่อจะหลบขึ้นเครื่อง

19/9/13
น้าไปส่งขึ้นเครื่องบิน นั่งกินของอร่อยส่งท้าย กินซูชิ สี่คนหมดไปเกือบสามพันบาท มหาโหดจริงๆ เงินใช้หมดเลยไม่มีเงินติดตัว มีไม่ถึงร้อยบาทเพราะไม่จำเป็นแล้วนี่
ถึงเวลาต้องจากลา แม่หอมหน้าผากบอกให้หายไวๆ แล้วกอด รู้สึกดีมาก คึกคักว่าต้องหายเพราะแม่ให้พร
ขึ้นเครื่องนั่งได้สักพัก เลยบอกแอร์โอสเตสว่าไม่กินข้าวนะ อยากนอน (เครื่องออกตีสองกว่าจะได้กินก็นู่นเลยตีสามตีสี่ ใครจะแหกตามานั่งกิน) เท่านั้นแหล่ะเป็นเรื่อง ถาม นู่นนี่นั่น เอาปรอทมายัดปากเราวัดไข้ พอเห็นตาเรายิ่งกระเจิงกันใหญ่ ขนาดบอกว่ามีใบรับรองแพทย์ก็ไม่ยอมให้บิน เครื่องกำลังจะ take off  อยู่แล้ว กัปตันต้องประกาศเอาเรากลับมาส่งที่ gate เซ็งที่สุด
โดนไล่ลงเครื่องบิน

gva

20/9/13
ต้องระเห็จมานอนโรงแรมราคามหาโหดแต่มีรถตู้มารับถึงสนามบินตอนตีสี่ ทิปน้องไป 60 บาท จ่ายค่าห้องไปสองพันเจ็ดรวมชารจ์อีก 3% ทิปคนยกเป๋าอีก 40 เพราะกระเป๋าหนักมาก 27  กิโล น้องแบกหลังแอ่น ไม่อยากโทรบอกแม่กลัวจะเป็นห่วงเลยขอนอนพักก่อนแล้วค่อยโทรบอกตอนสายๆ

หิวข้าวเลยสั่งผัดกระเพราไก่ 100บาท ถ้ามีไข่ดาวด้วยเพิ่มอีก 20 เลยเอาแบบครบเซ็ท
ค้ยดูตังเหรียญในกีะเป๋ามีอยู่ 117 บาท ซวยมากไม่พอจ่ายค่าข้าว ต้องจ่ายเป็นบัตรเครดิต เซ็ง
มีคนขับรถไปส่งที่สนามบิน ทิปอีก 40 (ถ้าจำไม่ผิด)
ไปคอยเช็คอิน พนักงานบอกไม่มีชื่ออนไลน์ เซ็งเลยบอกว่าอยากบินคืนนี้ ไม่งั้นจะลงทุนอีกหมื่นกว่าซื้อตั๋วใหม่ แต่เขาเรียกเชฟมาคุย เชฟผู้ชายเป็นคนตะวันออกกลาง บอกขอโทษด้วย เพราะพนักงานไม่รู้เรื่องที่โดนไล่ลงเครื่อง เดี๋ยวจัดการให้ ให้ไปเช็คอินที่ช่องbusiness class แต่ได้นั่งชั้นประหยัดเหมือนเดิม หุหุ

gva

เดี๋ยวจะมาอัพรูปเรื่อยๆนะคะ

ohohlove

ขอบคุนสำหรับเรื่องราวน่ะค่ะพี่

แสงโสม

เป็นกำลังใจให้นะคะขอให้หายเร็ว ๆ

dress2relax

อ่านเเล้วเอาเเน่เอานอนกับหมอที่เราคิดว่าเค้าจะเก่งจิงไม่ได้เลยนะคะ บางคนไม่มีจรรยาบรรณ จะทำเเต้มเเบบไม่ใส่ใจกันเลย เอาด่วนๆ คุยแบบด่วนๆ หมอไม่ได้มาเป็นคนไข้หมอไม่รู้ เห็นใจพี่มากเลยอ่ะอุตส่าห์มาทั้งทีได้ทำเเล้วด้วย เป็นกำลังใจให้ค่ะ ขอถามหน่อยว่าตอนเอาซิลิโคนออกยากมั้ยคะเพราะเสริมมาสิบกว่าปีเเล้วเหมือนกันเเละไม่อักเสบหรือทะลุนะคะ

papameme

เป็นกำลังใจให้ค่ะ หายไวๆนะคะ

nudaoz

ขอให้พี่หายไวๆนะคะ ขอบคุณสำหรับเรื่องราวประสบการณ์มีมาแชร์กัน ขอบคุณค่ะ

daisy_sunshine

พี่เข้มแข็งมากเลย ขอให้หายไวไวนะคะ............

bamcnp

เก่งสุดๆ เลยค่ะ