|
ห้องผ่าไม่น่ากัวค่ะ ผู้ช่วยหมอมีคนเดียวคือพี่ที่อยู่ข้างล่างนั่นเเหล่ะ
เเต่เเค่หยิบอุปกรณ์เฉยๆ นอกนั้นหมอลุยเอง
ไม่ได้กินยานอนหลับ เราก้ออุตส่าซัดยาแก้แพ้ไปสองเม็ด "ไม่มีความง่วงเลยค่ะ"
ตอนหมอฉีดยาชาก้อเจ็บน่ะ พอทน เเบบร้องทุกเข็ม ฮ่าๆ ขำตัวเอง
เเป๊บเดียวชาเลย หลังจากนั้นก้อเริ่ม......................
เเบบตื่นเต้น + กลัว + เกร็ง = เหงื่อแตกเเล้วก้อร้อนมาก
ปวดหลังกับคอสุดๆ ค่ะ เพราะหมอทำนานมากกกกกกกกก
คือเเบบใส่รอบเเรกเย็บเสร็จเรียบร้อย หมอก้อบ่นๆ ว่าเนื้อน้อยจิงๆ น่ะ
อุตส่าเหลาปลายบางเเล้ว จากนั้นก้อรื้อค่ะ เอาออกมาเหลาใหม่ ทำใหม่หมดเลย
เเถมหมอยังบ่นอีกว่า "เคสหนูทำยากกว่าที่คิดไว้น่ะเนี่ย" (อย่าเพิ่มราคาน่ะค่ะ เเค่นี้ก้อหมดตูดเเร้ว)
พอทำออกมาแปะพลาสเตอร์เรียบร้อย เลยไม่ได้เห็นว่าเป็นยังไง
เเต่ดูได้มามีสันเเล้ว เย่ๆๆๆ เเต่ปลายไม่ยกขึ้นตามที่คาดไว้ว่าปีกจะเล็กลง
อาจเป็นเพราะคุณหมอเหลาซิลิโคนบางนั่นเองงงงงงง เเต่ก้อดีกว่าเป็นเเท่งเเล้วก้อทะลุเนอะ |
|