มาโพสท์เรื่อง หน้าแตกกันดีกว่า

tsuke

คือเรื่องหน้าแตกของผมน่ะ   เรื่องมันมีอยู่ว่าวันนั้น  ผมพาเพื่อนผู้หญิงไปกดตังค์   ที่เอทีเอ็ม ใน มหาลัย ตอนค่ำๆๆๆๆๆๆ  มืดๆๆแล้วแหละ  ก็น่ะเลยขอตัวไปเข้าห้องน้ำก่อนดีกว่า เดี๋ยวมารับ  พอออกมา  เพื่อนก็ยังยืนรอ แต่หันหลังน่ะ ก็คิดจะแกล้งมัน มันจะสะพายกระเป๋าสานด้วย  ใส่เสื้อสีดำ  กระโปรงดำ  เลยเกิดความคิดจะแกล้งให้มันตกใจ กะว่าไปเนียนๆวิ่งราวกระเป๋ามันให้มันตกใจ (555  แอบเลว) ก็เดินย่องๆๆๆ ไปข้างหลัง กระชากป๊าบเข้าให้  มันกรี๊ดดดครับบบบ  5555  แต่ไม่ยอมปล่อยกระเป๋า ก็เลยมองหน้ามันแล้วจกะจะหัวเราะซะหน่อย .................ปรากฏว่า  
เธอ ไม่ใช่เพื่อนผมครับ   โอวววววว (ซวยแล้วกรู) กว่าจะขอโทษขอโพยกันได้ เล่นเอาเรียกเพื่อนขึ้นมาเคลียร์  ก็แม๊ แต่งตัวพายกระเป๋าเหมือนกันซะขนาดนั้น (นัดกันมาเหรอคร้าบบบบบ)

ปล. อายมั๊ยยย  เลิกเล่นพิเรนทรน์ไปพักใหญ่ๆๆ แต่ก็เล่นอีกอยู่ดี   555
-------------------------------------------------------------
ส่วนอีกเรื่องน่ะ  เป็นเรื่องที่ใครหลายๆๆคนได้อ่านแล้วคง เ่อ่อ  เข้าเรื่องดีกว่า
ผมชอบไปเล่นบาสที่โรงเรียนตอนเลิกเรียนค่ำๆๆน่ะ ไม่ไกลจากบ้านหรอก เล่นเสร็จ หิวน้ำมากกกก  คือน้ำลายเหนียวเลยแหละ  ไม่กล้ากินน้ำก๊อกที่โรงเรียนด้วยเลยวิ่งกลับมาทีบ้าน ที่บ้านไม่มีคนอยู่แฮะ ปิดไฟ  ก็แจ้นไปที่ตู้เย็นเลยครับ  เปิดปุ๊บ ไม่มีน้ำซักขวด (เอาแล้วกรู) คือหิวน้ำก็หิว  แต่ไม่ยอมเปิดไฟครับ ไปเห็นขวดน้ำวางอยู่ข้างทีวี  (รอดแระ) ยกขึ้นมากระดกครับ  อึ้ก  อึ้ก  ซักพัก อะไรขมๆๆวะ   ก็เลย จับออกจากในปากอ่า เอามาดู   แค่นั้นแหละ ตามองตา  อ๊ากกกกกกกกกกกกกก!!!!!!!!!   



มันคือ " หัวจิ้งจกครับ "

tsuke

อิอิ  

chanchai_k

เดินไปซื้ออาหารตามสั่ง
นั่งรอสักพักนึง
กับข้าวเสร็จ .... มองคนๆ คนนึงอยู่(หน้าโอ..นะ)ลุกขึ้นพร้อมหยิบถุงกับข้าว(แต่หน้ายังมองเค้าอยู่)
หันหลังกลับ หัวชนป้าย โต๊ะสนุกอย่างจัง...เสียดัง..ตรึง
ไม่อยากจะบอกว่าคนเยอะเหมือนกันนะ พี่วินมอไซต์ 4 - 5 คน...
คนที่ซื้อกับข้าวอีก
ไม่อยากจะพูด ไม่หันหลังกลับเลยครับ....
รีบเดินกลับบ้าน
ถึงบ้าน...ปวดหัวที่ชนมาก(ไม่รู้นะว่าหัวถลอกอ่ะ เลือดออกด้วย)เพิ่งมารู้วันสองวันนี้เอง

(อย่าได้แคร์..... ตอนนั้นตื่นมาไม่ได้แต่งหน้าแต่งตัว (ไม่สนหรอก)555)
หลังจากนั้นก็ยังไม่ได้ไปซื้อที่ร้านนั้นเลย...

tsuke

ดันๆๆๆๆๆ

satan_aa

สดๆร้อนๆครับ ไปโยนโบว์มา แล้วพอดีผมเลือกลูกหนักไปหน่่อยอ่ะ
พอโยน ลูกไปแล้วล่ะคับ แต่วาพื้นมันลื่น ผมก็ตะโกนใหญ่เลย
เฮ้ยๆๆๆๆๆๆ ขาก็พยายามขยับเพื่อทรงตัว สุดท้ายล้มครับ จุก
แต่นั่นไม่เท่าไหร่ ลุกขึ้นมา เพื่อนที่ไปด้วยกันหายหมดครับ
หันซ้ายหันขวา คนข้างๆหยุดเล่นหมดเลย มองผมกันใหญ่
สงสัยตะโกนดังไปหน่อย อายมากครับ เพื่อนก็หนีหมด ผมนี่แบบ
แต่ไม่เป็นไรคับ ไม่แคร์ ดั้งโด่งซะอย่าง 555 เล่นต่อเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น
ก็ขำๆครับ ไม่คิดมาก

tsuke

ไม่มีใครหน้าแตกกันเลยเหรอครับ เฮ่ออออ

pod909

เรื่องน่าเเตกไม่ค่อยมีอ่า เพราะหน้าด้าน เลยไม่ค่อยอาย 55555
ต้นฉบับโพสโดย tomo เมื่อ 2010-2-19 22:06

อืม....ถูกใจ

tsuke

ได้วาระเผาเพือนต่อ   

เหตุเกิดตอนปี1

          ยังเป็นเรืองของ A อยู่    (A คืออดีตหัวหน้าห้องตอนม.6)    สอบเข้าคณะ ...
ต้นฉบับโพสโดย ปาลิ เมื่อ 2010-3-2 16:38

ของเขาดีจริง  ผมก็เจอตอนรับน้องหนิ ให้แนะนำตัวท่าไรก็มะรู้แปลกๆๆทุเรศๆๆ  แต่ไม่เอา แค่นี้ก้อายมากพอแระ ไมไ่หวๆๆเสีพภาพพจน์ 555

satan_aa

โดเรมอนเค้าเจ๋งจิงๆ

kanghun

1# tsuke


โนคอมเม้นต์เลยอันนี้อ่ะ อ่านแล้วนึกภาพมา อย่างฮาอ่ะ ทั้งนายแล้วก็คนที่นายคิดว่าเป็นเพื่อนอะแต่ไม่ใช่  (กำกระเป๋าไม่ยอมปล่อย คงจะตกใจสุดๆ อย่าเอากระเป๋าช้านไปเด๋วช้านกลัยบ้านไม่ได้นะโว๊ยยย เธอคงนั้นคงคิดตระหนกอยู่ใจ ) ฮามากมายอะ

ปาลิ

ได้วาระเผาเพือนต่อ   

เหตุเกิดตอนปี1

          ยังเป็นเรืองของ A อยู่    (A คืออดีตหัวหน้าห้องตอนม.6)    สอบเข้าคณะเดียวกันม.เดียวกันนั่นแหละ

ช่วงนั้นเป็นช่วงรับน้อง      วันเกิดเหตุ..     อยู่ๆรุ่นพี่มาเกณฑ์เข้าห้องประชุมปิดประตูว้าก..  แบบไม่ให้ทันตั้งตัว

รุ่นพี่ก็จะมีวิธีการให้เราทำนั่นนี้   ถามนู่นนี่    กดดันทุกรูปแบบ    ทำไม่ได้..ตอบไม่ได้ก็ถูกลงโทษกันไป

ตอบผิดก็ถูกด่าถูกทำโทษ(ทุกคนพร้อมกัน)         ไม่ตอบก็ถูกด่าว่าไม่เสียสละ  ไม่มีน้ำใจ

ยังจำบรรยากาศกันได้มะคะ..     เหนื่อย..ทรมาน..   หิวน้ำ..  ร้อน..  เครียด..   

จนใกล้ตีหนึ่ง(โดนมาตั้งแต่ 1 ทุ่ม)        ก็เจอคำถามทีเด็ดคือ... =>  "พระบิดาแห่งการแพทย์ไทยคือใคร?"

โอ๊ยโหยว..     ไม่มีใครตอบได้เลย..       พี่ก็ด่าไปเรื่อยๆจนสุดท้ายพี่คงเริ่มเหนื่อย   ก็เลยใบ้ให้ว่า..

"หนังสือที่แจกให้  เคยเปิดดูมั่งมั้ย   ปกหนังสือหน่ะ"

เรารีบนึกถึงหนังสือคู่มือรับน้องเล่มที่ว่า    ขนาดครี่งA4เล่มบางๆ      หน้าปกเป็นรูปโดเรมอนใส่เสื้อกาวน์

ปกในเป็นรูปพระบิดา.. แต่เอ..      เขียนพระนามไว้ตรงไหนหว่า..    นึกไม่ออก..

......ทุกคนคงกำลังพยามนึกเหมือนกัน    เพราะไม่มีใครตอบเลย

เมื่อไม่มีใครตอบได้     ก็เตรียมถูกทำโทษ   จังหวะนั้นเองก็มีเพื่อนผู้มีน้ำใจเสียสละยกมือขอตอบ..  ไอ้Aนั่นเอง

รุ่นพี่  :  อ่ะ...    ตอบมา..  ใคร?

วินาทีนั้น..   ทุกคนลุ้นระทึกฝากความหวังไว้ทีไอ้A    ถ้ามันตอบถูก.. ทั้งหมดก็รอด

A ก้าวเท้ามาข้างหน้า    ตอบด้วยเสียงดังฉะฉานว่า...............

"โดเรมอนใส่เสื้อกาวน์ค่ะ"

สิ้นเสียงตอบ    พวกเราในห้องประชุมไม่มีใครกล้าหัวเราะ      แต่กลั้นจนไหล่กระเพื่อม

ส่วนรุ่นพี่แตกฮือกระเจิดกระเจิงออกไปนอกประตูคนละทิศทาง    ไม่ต้องตามออกไปดูก็รู้ว่าแอบไปปล่อยกร๊ากกัน..

                  เหอเหอ..    ไอ้Aมันคิดได้ยังไง..     ม้ายมีใครล่วงรู้..   

แต่ที่แน่ๆ มันพยามคิดอย่างเต็มที่แล้ว..        และมันน่ะ.. ไม่รู้   ว่าคนอื่นเค้าเป็นไรทำไมถึงวิ่งออกไปข้างนอกกัน..   

งานนี้          โดเรมอนเลยกลายเป็นพระบิดาการแพทย์ไทยไปแล้วววววววว......

ปาลิ

อิอิ..  เรื่องนี้ติดเรทนะคะหนิ

หยั่งงิ..  พี่ๆพยาบาลก็เห็นปานแดงรูปหัวใจที่ก้นซ้ายของมัญจากันหมดแล้วดิ

นี่ขนาดอายมาก..  ยังเล่นต่อได้เลย

ถ้าไม่อาย..  มีถอดเกงเล่นแน่ๆ   55555555

tsuke

เรื่องต่อไปที่จะเล่า 555
ก็หลังจากออค่ายเราก็จะแวะที่บางแสน 2 เป็นทะเลน้ำจืด อยุ่แถวเขื่อนอุบลรัตน์น่ะครับ  ผมก็ ลงเล่นครับ เพราะพี่ๆคณะพยาบาลลงเล่นเยอะดี 555 ก็ลงไปแหละครับ ด้วยความที่โตมาจนป่านนี้แล้วยังว่ายน้ำไม่เป็นก็เลยต้องอาศัยห่วงยาง  ถอดเสื้อใส่กางเกงขาสั้นลงเลยครับ โชวๆ
ก็ไปเล่นกะพี่พยาบาลเยอะมากๆๆ ก็เล่นๆๆ  เลยลงมาจากห่วงยางแล้วมาเกาะห่วงลอยๆๆไปกะเค้า
พอจะกระโดดขึ้นอ่าน่ะ เอามือค้ำห่วงแล้วดันตัวขึ้น  ปรากฏว่า กางเกงมันหลุด  ข้างในก็หลุด
โอวแม่เจ้า  พี่พยาบาลเต็มเลยข้างหลัง  อายมากกกๆๆๆๆๆแบบว่า ยังหน้ามึนเล่นต่อ เพราะมันหลุดแต่ข้างหลังข้างหน้าดีที่ติดห่วงยางไม่งั้น  5555

tsuke

พี่ มีมี่นีก็เปิ่นใช้ได้เลยน่ะครับ 55

potea

อุ๊ย ขำ จนท้องแข็ง 5555555555

ปาลิ

โชคดีที่ประตูไม่เปิด

ไม่ง้านน...พี่แกจะต้องตกไปอยู่รางรถไฟข้างล่างแน่นอน

ต้องบอกแกว่า..หน้าแตกดีกว่ากระดูกหักนะพี่..    อิอิ

tsuke

ดันๆๆ

satan_aa

ของผมบ้างครับ อันนี้เป็นเรื่องของรุ่นพี่คนนึงครับ

คือ รร.มัธยมของผมอยู่ ตจว ครับ แล้วพอดีช่วงนั้นรถไฟฟ้าเพิ่งสร้างเสร็จใหม่ๆ

แล้วก็เป็นช่วงการสอบเข้ามหาลัยของพี่ๆ ม.6 ด้วย พี่ๆเค้าก็เข้ามาสอบกันในกรุงเทพ

จากนั้นพอสอบเส็ดก็รวมตัวกัน เพื่อจะไปประเดิมรถไฟฟ้ากัน นั่งไปสยามครับ หลายๆคนคงรู้ดี พอถึงสยาม ประตูรถจะเปิดทางด้านขาวมือ

แล้วพอถึงสยามปั๊ป มีพี่ผู้หญิงคนหนึ่ง เค้าไปรอออกที่ประตูด้านซ้ายครับ พอรถไฟฟ้าจอด คนกำลังทยอยออกทางด้านขวา พี่คนนี้ก็ตะโกนด้วยเสียงแหลมปรี๊ดว่า ทำไมประตูไม่เปิดว้าาา ทุกคนหันไปมองเป็นตาเดียว ส่วนเพื่อนๆที่มาด้วยกัน ชิ่งหนีออกมากันหมด พอพี่เค้าหันหลังมา เจอสายตาคนนับสิบจ้องอยู่ แล้วก็เห็นเพื่อนๆอยู่นอกประตูขำกร๊ากกัน แค่นั้นก็รีบวิ่งหนีออกมา หน้าแดงมาก พอกลับมาก็เลยกลายเป็นเรื่องล้อกันขำๆ

tsuke

ดันๆๆ

รัชนก

HAHAHAHAHAHA+

tsuke

เข้ามาฮา  ขออีกน่ะครับ

ปาลิ

มาขอเผาเพื่อนต่อ..หุหุ
เรื่องที่ 2
         เปลี่ยนจาก"ไข่มุก"      เป็นเพื่อนอีกคน.. คราวนี้เผาหัวหน้าห้องซะเลย..   ขอใช้นามสมมุติว่า "A"ละกัน        
         เหตุเกิดตอนม.6
A เป็นหัวหน้าห้องในตอนนั้น       Aเป็นผู้หญิงตัวเล็กๆ  นิสัยห้าวเล็กๆ  แต่เสียงใหญ่   เป็นหัวหน้าที่ดีโคตร  มีอะไรทำเองหมด   
คือมันขี้เกรงใจไม่กล้าใช้เพื่อน..ทั้งที่อยากใช้ใจแทบขาด ว่างั้นเหอะ..
A เป็นคนเรียนเก่ง   แต่ก็ยังมีอาการคล้ายๆไข่มุก   เพียงแต่ไม่รุนแรงเท่า..  (อย่าไปล้อว่ามันเหมือนไข่มุกนะ  มันจะโกรธมาก)
          วันเกิดเหตุ   ในวิชาคณิตศาสตร์    อาจารย์เดินเข้ามาในห้อง    พอจะเริ่มสอน    เตรียมจะคว้าชอล์คขึ้นมาเขียน....
แต่.. ไม่มีชอล์ค    อาจารย์เริ่ม"ลมย์เสีย"   
"บอกหลายทีแล้วใช่มั้ย.. เรื่องชอล์คเนี่ย..   ก่อนเรียนต้องเตรียมไว้    รู้ว่าของต้องใช้ทำไมไม่เตรียม   
หรือไม่อยากเรียนกัน  ฮ๊า!..   ทำไมต้องให้บอกทุกครั้ง..@#$%^&*!@#$%%^!....ฯลฯ........"
หลังจากอาจารย์เริ่มด่าไปได้ 3 นาที     ไอ้Aก็ลุกออกจากห้องไปอย่างเงียบๆ
อ่ะ..เป็นอันรู้กัน    มันวิ่งไปหาชอล์คอ่ะแหละ...
อาจารย์ด่าซักพัก    หนำใจสบายใจละ    ก็เริ่มชวนคุยนู่นนี่   เรียกว่า"คุยรอชอล์ค"....
10 นาที....15 นาที    มันก็ยังไม่มา...   
ผ่านไป20นาที     Aก็ปรากฏตัวขึ้น    มาถึงมันก็เดินไปนั่งที่โต๊ะตามปกติ   ไม่มองหน้าใคร  ทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น..
ห้องทั้งห้องเงียบกริบ...ทุกคนในห้องหันไปมองAด้วยความข้องใจ      ในดวงตามีคำถามประมาณ"ชอล์คล่ะชอล์ค???"
ชะรอยมันจะเริ่มรู้ว่าทุกคนจ้องมันอยู่     เพราะมันมองตอบประมาณว่า"มองไร???"
อาจารย์คงรำคาญ..มันจะมองกันอีกนานมั๊ย..    แกเลยยิงเลย..
"หัวหน้า   ชอล์คล่ะ"
"ชอล์คอะไรคะจารย์"
"อ้าว!   ก็ชอล์คเขียนกระดานไง...      นี่หายไปตั้งนานเธอไม่ได้ไปเอาชอล์คเหรอ"
"ปล่าวค่ะ"
" แล้วไปไหนมา"
ไอ้Aทำท่ากระมิดกระเมี้ยน  ตอบเบาๆแต่ได้ยินทั้งห้องแหละ..
"ไปส้วมมาค่ะ"
                _ _ _
                _ _ _
ห้องทั้งห้องเงียบกว่าเดิม   อาจารย์อึ้งไป 2 วินาทีแล้วรีบหันหลัง (สงสัยแอบกลั้นขำ..เดี๋ยวเสียลุค)
ทุกคนมองหน้ากัน    ประมาณว่าเข้าใจ...อ๋อ....   "มานไปขี้"  น้านเอง...

ปล. :  เรื่องนี้   ถ้าไม่เรียกว่าเรื่องหน้าแตก  ก็เป็นเรื่องขึ้แตกล่ะ... ชิมิ...อิอิ

kimyoung

ต่อมา  เวลาห่างกันไม่ถึงเจ็ดนาที  เรากำลังเดินเข้ามาในศาลาที่ใช้บำเพ็ญกิจอ่ะค่ะ

เห็นแล้ว  เพื่อนๆนั่งกันอยู่เต็มเลย  รวมทั้งเพื่อนที่เราเข้าใจผิดที่ลานจอดรถด้วย  นั่งกันหน้าสลอนเลย

ส่วนกิมเอง  ใจเพิ่งเสียจากเหตูการณ์ซักครู่  กรูขี่คอใครก็ไม่รู้  อารมณ์แบบว่า  เหวอสุดๆๆแล้ว  อยากเจอเพื่อนให้ไวที่สุด

อยากจะเล่า  อยากจะเม้าท์ว่าเมื่อกี้กูขี่คอใครไม่รู้  พระก็กำลังสวด  แขกที่มาร่วมงานก้สำรวมกันสุดๆเพื่อเป็นการให้เกียรติเจ้าภาพ

เราเองก้พยายามเก็บอาการ  เหวอของเรา  เดินแบบกึ่งวิ่งกึ่งเดิน  ไปหาเพื่อนที่นั่งในศาลา   ทันใดนั้น




ปึ้ง..........  ดังมากกกกกกก   ดังมากๆๆๆๆๆๆๆ  ชนกระจกค่ะ   ทุกคนในงานหันมามองเป็นตาเดียว  เพื่อนก็ขำกันลั่น

แขกคนอืนก็แบบว่า  ใครวะ...   ที่เสียงดังเพราะเอาเข่าชนกระจกค่ะ   หลังจากชน กิมก็ยืนนิ่งอยู่อย่างนั้นประมาณซัก 15 วินาทีได้  คือในใจกะว่า  อยากหายตัวไปในสายลมทันที   เซรงค่ะเซรง

อายมาก  พูดได้เท่านี้

จบ

kimyoung

ขอเล่าบ้าง  อันนี้เป็นการหน้าแตกที่แบบว่าคลาสสิกสุดละ

แต่ว่ามันเพิ่งสดๆร้อนๆ ก็เลยเล่าซะเลย

เมื่อประมาณอาทิดที่แล้ว ได้ไปงานเศร้ามางานนึงอ่ะค่ะ  งานศพของแม่เพื่อน  ที่วัดเทพศิรินทร์  ( ไม่ได้เอางานมาล้อนะคะ)

แล้วแบบว่า  แทบจะเป็นงานรวมรุ่นเพื่อนที่เรียนมหาลัย เพราะว่า  ไม่ได้เจอกันนานมากก  ที่ครบๆๆทั้งเอกแบบนี้อ่ะค่ะ

เราก้ไปช้ากว่าคนอื่นนิดหน่อย เพราะว่าเพื่อนๆก้มาด้วยกันบ้าง  นัดเจอกันก่อนแล้วมาพร้อมกันบ้าง

อ่ะ  ตัดภาพมาที่ลานจอดรถหน้าวัด  เราก็โทรหาเพื่อนคนนึง  เพื่อนในสายบอกว่า  ให้ลองมองหาเพื่อนอีกคนดุ เพราะว่ามันเพิ่งโทรมาบอกว่าถึงแล้ว  จะได้ให้เดินเข้ามาพร้อมกัน  ทันใดนั้น เราก้กวาดสายตาไปรอบๆลานจอดรถ   

ฮั่นแน่  ...  เพื่อนกรูแน่ๆๆ  เดินหนีบๆตูดแบบนี้  ไอ่นี่ ท่าเดินมันเอกลักษณ์จิง ๆๆ  เราก้กะแกล้งเต็มที่  ค่อยๆเดินไปช้าๆๆ

เกร็งสุดฤทธิ์  กลัวได้ยินเสียงส้นสูง  ค่อยๆเดิน  แล้วก้  รวบรวมพลังสุดแรงเกิด  





ฮึบบ...  กระโดดขี่คอค่ะ  เพราะว่าสมัยเรียน เล่นกันแบบนี้  ย่องมาข้างหลังแล้วขี่คอ

สรุปว่า  เค้าคนนั้น ทรุดค่ะ  แทบจะล้มไปทั้งคู่  แต่ตั้งหลักได้  สรุปว่า  เค้าคนนั้น เป็นใครไม่รู้  เกิดมาไม่เคยเจอหน้ามาก่อน  เราแบบว่า   ไอ่กิม  ตายห่_  เยินไหมมึง   หน้าแตกค่ะ   เค้าไม่ได้โมโหอะไรนะ  ประมาณว่าตกใจ

สุดๆๆ เราก็ตกใจ  บร้าแล้ว  อะไรเนี่ย  เนื้อแนบเนื้อ  หวูว์ว์

เฮ้อ...  เลิกเล่นแบบนี้ไปตลอดชิวิตเลยค่ะงานนี้

tsuke

ดัน  ๆๆๆๆ  หาคนหน้าแตก ไม่มีกันเลยเหรอคร้าบบบ