|
หลังจากศึกษาข้อมูลลดโหนกแก้มมาซักระยะ ก็ตัดสินใจทำกับหมอจุฑาที่คลีนิคปากน้ำศัลกรรม โดยเข้าไปปรึกษาที่คลีนิควันที่ 20 ม.ค 55 แล้วตัดสินใจทำวันที่ 1 ก.พ หมอนัด 4 โมงเย็น พอไปถึงคลีนิคก็รอคุยกับคุณหมออีกครั้งเพื่อความชัวร์ คุณหมอใจดีมากให้คำปรึกษาแบบครบถ้วนจนหายข้อข้องใจ หลังจากนั้นก็ทำการจ่ายเงิน แล้วก็งดอาหารหลัง 6 โมงเย็น วันนี้วันที่ 1 พยาบาลบอกว่านอนพักผ่อนให้สบายเดี๋ยวพรุ่งนี้เช้าจะได้เข้าห้องผ่าตัด เหอะ เหอะ คืนนี้นอนไม่หลับแอบกลัว ทั้งๆที่ก่อนหน้านี้ไม่รู้สึกกลัวเลย เช้าวันที่ 2 เวลา 8โมงครึ่งพยาบาลมาตามเข้าห้องผ่าตัด เอาแล้วไง แต่ไม่ทันแล้ว เดินเข้าห้องผ่าตัดโดยดี จากนั้นพยาบาลบอกให้ขึ้นไปนอนบนเตียงผ่าตัด หลังจากนั้นก็ให้น้ำเกลือเสร็จแล้วก็เอาที่ครอบปากมาให้ดมแล้วบอกให้กลืนน้ำลายให้หมด เราก็กลืนๆ แอบคิดในใจทำไมไม่ให้เราเตรียมตัวหรือคุยกับเราเลยพอเข้าห้องก็จัดการกับเราเลยเฮอะๆก็คนมันกลัวนี่นา พอดมได้ซักพักเราก็มองนาฬิกาตอนนี้ 8โมง 40 นาที หลังจากจ้องนาฬิกาอยู่ก็รู้สึกเหมือนมีอะไรมาไต่แขนบริเวณสายน้ำเกลือ แล้วก็มึนๆหลับไปเลย มารู้สึกตัวอีกทีมานอนอยู่ในห้องสังเกตุการณืซะแล้วเราได้ยินเสียงพยาบาลเรียกก็เลยลืมตาแล้วถามพยาบาลว่าตอนนี้กี่โมง พยาบาลบอกว่าตอนนี้ 5 ทุ่มกว่าแล้ว กำลังออกจากห้องผ่าตัดมาค่ะ โอ้วแม่เจ้า เราหลับ 15 ชั่วโมง อะไรจะมาราทอนขนาดนี้ อึดจริงๆ ตื่นขึ้นมาก็รู้สึกหนาวมากๆพยาบาลบอกว่าเป็นอย่างนี้ทุกคนบางคนหนาวจนเตียงสั่น ซักพักก็จะดีขึ้นเองแล้วพยาบาลก็เอาผ้ามาห่มให้แล้วก็มีไออุ่นๆปล่อยออกมาจากท่อใต้ผ้าห่มค่อยยังชั่วจากนั้นพยาบาลก็เอาสายออกซิเจนออกจากจมูกเราก็ดิ้นๆแบบว่าหายใจไม่ออกพยาบาลก็ถามว่าหายใจไม่ออกใช่มั๊ย เราก็บอกว่าใช่ พยาบาลบอกว่าสูดหายใจเข้าลึกๆ เราก็พยายามสูดลมหายใจเข้าให้เยอะๆรู้สึกเหมือนใจจะขาดยังไงไม่รู้ ซักพักก็ดีขึ้นหลังจากนั้นพยาบาลก็บอกว่าจะนั่งอยู่แถวนี้ถ้าร้อนหรือมีอะไรก็ให้เรียกได้ แล้วเราก็หลับ มารูสึกตัวอีกทีรู้สึกร้อนเลยเรียกพยาบาลมาเปิดแอร์ให้ ตอนนี้รู้สึกเจ็บๆที่หัวเหมือนเรานอนทับอะไรซักอย่างเจ็บแบบรำคาญทำให้นอนไม่หลับเลยถามพยาบาลว่ากี่โมงแล้วพยาบาลบอกว่าตี 3 โหทำไมเวลามันเดินช้าจังนอนจนปวดหลังไปหมดนอนตะแคงก็ไม่ได้ต้องนอนหงายอย่างเดียวตอนนั้นเราคิดว่าไอ้ที่เรารู้สึกเจ็บบนหัวคงเป็นผ้าพันหัวหรือไม่ก็สายระบายเลือดเพราะเราเคยอ่านรีวิวว่าหลังจากผ่าตัดเสร็จจะมีผ้าพันหน้ากับสายระบายเลือดเราก็เลยถามพยาบาลว่าจะถอดผ้าพันหัวได้ตอนไหนพยาบาลบอกว่าประมาณเที่ยง ซึ่งตอนนี้กำลังตี 3 โอ๊ยอยากจะบ้าตาย เวลาเดินช้ามากกกกกก พยายามข่มตาให้หลับ ก็หลับได้ซักพัก ตื่นขึ้มมาถามพยาบาลว่ากี่โมงแล้วพยาบาลบอกว่า ตี 5 ทำไมเวลาที่นี่มันช้าจังเราแอบบ่นนอนจนเบื่อแล้วนะ พยาบาลก็ยิ้มแล้วบอกว่าเที่ยงจะให้ขึ้นห้องพักได้เรากัดฟันรอแล้วเวลาที่รอคอยก็มาถึงพยาบาลก็เดินมาถอดผ้าพันหน้าให้ตอนนี้แอบกลัวว่าจะเจ็บตัวอีกตอนถอดสายเลือด พอพยาบาลบอกถอดผ้าพันหน้าเสร็จก็ถามว่าเดินขึ้นห้องไหวมั๊ยเรางง แล้วสายระบายเลือดล่ะ พยาบาลบอกว่าไม่มีค่ะ อ้าวแล้วที่เราอ่านรีวิวมาล่ะ งงค่ะหลังจากนั้นก็เดินขึ้นห้องพักค่ะ |
คะแนน
-
1
ดูบันทึกคะแนน
-
|