|
รีวิวครั้งแรก ตื่นเต้นๆๆๆ อิอิ
พอดีพึ่งไปตัดกรามกะหมอจุฑามาน่ะค่ะ แล้วก็เลยอยากจะมาบอกกล่าวให้คนอื่นได้มีข้อมูลบ้าง
เพราะรีวิวตัดกรามนี่หายาก แล้วพอดีเราก็ได้รับความรู้จากดั้งโด่งไปบ้างอะไรบ้าง
เลย ไหนๆก็ไหนๆ ว่างๆ เพราะพักฟื้นอยู่แล้ว ก้อยากจะทำตัวเป็นประโยชน์เล็กน้อย
อิอิ พูดซะตัวเองจะกลายเป็นแม่พระละเนี้ย 5555
แต่ขอบอกไว้ก่อนนะคะ ว่า ยังลงรูปไม่ได้ เพราะว่าคอมมีปัญหานิดหน่อยค่ะ
ก็ประมาณอาทิตย์ที่แล้ว ไปถึงคลินิกหมอนะคะ โดนเลื่อนวันทำไปหน่อย เพราะคุณหมอคนไข้เยอะมาก
สุดท้ายก็ได้ทำ เข้าห้องผ่าตัดไปนานมากๆเลยค่ะ 6 ชม.กว่าๆได้มั้ง เริ่มตั้งแต่เข้าไปนอนเตรียมตัวน่ะค่ะ
ออกมา เป็นสภาพที่ บวมเป่ง สุดๆ อารมณ์แบบอยากจะให้คนเฝ้าไข้ถ่ายรูปไว้ให้เก็บไว้รีวิว เค้าไม่ยอมทำให้น่ะค่ะ
เค้าบอก อย่าเลย น่าเกลียดมาก 555+
ก็เป็นงั้นไป เลยนอนพักฟื้นโดยมีสายระโยงระยาง กับไอที่พับรอบๆหัวไว้ อีก 6 ชม
โหดมาก เพราะปวด จริงๆ อึดอัด บวม
พอครบ 6 ชม. พยาบาลเค้าก็มาแกะผ้าที่พันรอบหัวให้ สบายขึ้นหน่อย แต่ก็รู้สึกยังบวมเหมือนเดิม
ปากงี๊ปิดไม่ได้เลยอ่ะ 555+
ละก็นอนต่อไป... อีก 6 ชม.มั้ง เค้าก็แกะสายเลือดเสียให้
ขั้นตอนนี้เป็นอะไรที่ ไำม่รู้จะบอกไงอ่ะ มันเป็นประสบการณ์ที่ไม่สามารถหาได้ที่ไหนค่ะ 555+
เพราะมันเจ็บ เสียว แล้วก็ยังไงก็ไม่รู้ แบบ วืบๆ อะค่ะ เพราะเค้าเจาะเข้าไปแบบ ถึงในแผลใช่มั้ยคะ
แล้วมันเหมืือน ยาวมั้ง มันก็เลย หนักหนากว่าเอาสายน้ำเกลือออกเยอะค่ะ
ก็ไม่เป็นไร พอเอาข้างนึงออก เริ่มทำใจได้ อีกข้างก็เลยเหมือนจะดีขึ้น
หลังจากนั้นก็จะเริ่มได้ดื่นน้ำหวาน น้ำ อะไรอย่างงี๊
แล้วเค้าก็ให้ลุกไปบ้วนปาก
ช๊อคมากค่ะ เจอหน้าตัวเองในกระจก แบบ เห้ย นั่นใครว้ะ 555+
ทีนี้ บ้วนปากไปซักพัก เริ่มหน้ามืดค่ะ เพราะว่า นอนมาตลอด แล้วไปก้มๆเงยๆ
เกือบล้มอ่ะค่ะ เลยต้องนั่งตรงโถส้วมไปก่อน กลัวการลุกขึ้นยืน เหอๆ
ซักพักเค้าก็ พาไปนอนที่เตียงต่อ วัดความดัน ครั้งแรกได้น้อยค่ะ ซักพักมันก็กลับมาเป็นปกติ
เค้าก็ไปชงโอวัลตินอุ่นๆให้
ขอแนะนำเพื่อนๆนะคะ ถ้าไปทำ ให้นั่งอยู่บนเตียงซักพักก่อนลุกเดิน เดี๋ยวหน้ามืดล้มไปนี่เรื่องใหญ่น่าดู
แต่เราก็ดีอ่ะ ไม่มีอาการเวียนหัวจากยาสลบเลย เอ๊ะหรืือที่เราเกือบล้มนั่นเค้าเรียกว่าเวียนหัวอ่ะ
เกิดมาไม่เคยเวียนหัว ไม่อยากเวียนหัว 55 รู้ลางๆพอว่ามันจะมีแบบ บ้านหมุนๆ ซึ่งเราไม่มี ดีไป
อ้อแล้วลืมบอกว่าต้องประคบเย็นตั้งแต่เอาไอที่พันหัวนั่นออกเลย
เราก็เลยประคบต่อ เค้าเอาโจ๊กซองมาให้กิน กับโอวัลตินเป็นอาหารเช้า กับยาอีก 6 เม็ด (ช๊อค! เยอะไปม๊าย)
ก็กินไปอย่างว่านอนสอนง่าย แล้้วก็เริ่มเดินไปเดินมาในห้อง ประคบเย็นไปด้วย
เพราะเห็นมีคนบอกให้เดินเยอะๆนิ แล้วก็ประมาณนั้นแหล่ะทั้งหมดทั้งปวง เตรียมตัวกลับบ้าน
เพราะเราเดินได้แล้วก็อยากกลับบ้านแล้วอ่ะ 55
กลับมาวันแรก ก็กินข้าวต้ม กับหมูสับที่เล็กได้โล่ ค่อยๆยัดมันเข้าปาก
ช่วงแรกๆนี้กินไรเหมือนเด็กๆเลยอ่ะ ป้อนเข้าปากก็ต้องคอยเช็ดไอส่วนที่มัน ไม่เข้าปาก 555
ทุกๆคำ เลอะเทอะๆเล็กน้อย
พยายามเดินไปเดินมา ประคบเย็นไป เหมือนพวกมีปัญหาอ่ะ ทำไรก็มีมือสองข้างกับคูลแพ็คประกบอยู่ข้างแก้ม ฮ่าๆ
แล้วนอน ตื่นมาหวังให้มัน ดูดีขึ้น ไม่เลยค่ะ บวมเท่าเดิม
พอวันที่สาม ตื่นมา แบบ บวมหนักเลยอ่ะ บวมกว่าคืืนวันที่ 2
ไม่รู้เพราะว่าคืนวันที่สองมันเริ่มลดไปหรือไงเลยทำให้มันกลับมาบวมขึ้นได้อีก
จิตตกเลยค่ะคราวนี้ นอยสุดๆ ก็ประคบต่อไป ยืนดูหนัง ส้นเท้าปวดไปหมด ไม่กล้านั่ง 555
คิดแล้วเครียด เพราะตอนนี้เราก็นั่งอยู่ นานแล้วด้วย กินฝรั่งแบบ ชิ้นนึงใหญ่ประมาณ 3 มิลอ่ะ 55
เอาเป็นว่า ขอจบการรีวิวเพียงเท่านี้ละกันนะคะ เพราะไม่รู้จะเล่าอะไรแล้ว
ไว้เดี๋ยวลงรูปได้จะลงให้ดูนะคะ แล้วจะคอยมาอัพเดตเรื่อยๆ ถ้าไม่ลืม
มีไรก็ถามได้ค่ะ อิอิ
|
|