|
|
แก้ไขล่าสุด king_sun เมื่อ 2010-3-12 01:10
ทีนี้ พอได้ซิลลี่อย่างต้องการ คุณหมอก็มาเลยครับ...เอาล่ะ เรามาผ่าเอาของเดิมออกกันเถอะ... หมอเริ่มฉีดยาชาครับ
เข็มแรกและเข็มที่ 2 เจ็บเหมือนเดิม แต่ก็ทนได้น่า เข็มต่อๆ มาก็เริ่มชาครับ ไม่เจ็บแล้ว ทีนี้พอตัดเนื้อก็ไม่เจ็บและ
แต่ก็รู้สึกตัวตลอด ไม่พอ ยังคุยกะหมอต่อ หน้าตาเฉยๆ คุยเรื่องเคส กลัวจนช็อกไปรายนึง หมอไม่ยอมทำต่อให้เลย
ดังนั้น ผมขอบอกน้อง เลยครับ อย่ากลัวจนเกินเหตู มันไม่ได้น่ากลัวอะไรมากหรอกครับ เชื่อดิ แล้วก็อยากให้มั่นใจ
และทำใจมาดีๆ ก่อน ค่อยตัดสินใจไปทำครับ อย่าให้หมอ เขาเสี่ยงด้วย เพราะตามคลีนิกไม่มีเครื่องช่วยหายใจมัันเสี่ยง
และไม่มียาสลบเด็ดขาด เดี๋ยวไม่ฟื้นจะแย่เอา...
ระหว่างคุยไป หมอก็ถอดซิลลี่เดิมออกครับ แกก็บอกว่า อันเดิม ก็เยอะแล้วนะ 6 มิลแหนะ... แต่เทียบอันนี้ คนละเรื่องเลย
อ่ะ งั้น หมอขอแซะร่องเพิ่มนิดนึง ไม่งั้นยัดไม่เข้าแหงๆ แล้วหมอก็แซะร่องเพิ่มครับ โดยเฉพาะ หัวตาแซะซะ สะใจเลยครับ
แล้วหมอก็บอก ว่า เออ ตั้มเก่ง ไม่เห็นเสียว ตื่นเต้น แบบคนอื่นเขา คนอื่นเขาจะกลัวตอนนี้ที่สุด ... ก็มันชินมั้งครับ
จำความรู้สึกได้อ่ะครับ ว่ามันจะต้องรู้สึกงี้ล่ะ แต่มันมาตื่นเต้นจนออกอาการ พี่โยต้องมาช่วยก็ตอนยัดซิลลี่นี่ล่ะครับ
ว่ามันจะเข้าหมดไหม ตื่นเต้นมากๆ ว่ามันจะเป็นไง หมอก็ค่อยๆ ยัดๆ ยัดเข้ามาๆ จนสุดครับ แล้วหมอก็บอก เข้าได้จริงๆ
แล้วหมอก็ให้ดูกระจกครับว่า โอเคไหม พอใจรึป่าว แต่บอกตรงๆ ตอนนั้นไม่รู้สึกอะไรแล้ว แค่อยากให้เย็บๆ เสร็จๆ ซะที
แล้วพอหมอเย็บแผลก็เสร็จครับ ลุกขึ้นมา ก็มึนยาชา แบบเดิมครับ เหมือนเดิมทุุกประการ... คือบวมตึง
ตามประสาคนเนื้อน้อยเนื้อตึึงครับ ดังนั้น ทรงก็ไม่ชัดแบบเดิมครับ เอาล่ะ..พร่ำ พรรณนามาถึงตรงนี้ ก็ได้เวลา
ไปดู ไอ้ 11 มิล..บนใบหน้าผมกันเหอะครับ....เอ้า จัดไป....... |
|
ตาวิเศษ
โพสต์ 2010-2-28 13:54:21
บุ๊คมาร์ก
แชร์
เนวิเกเตอร์
สมุดโน็ต
Color card
เจ้าของ
