|
|
ไปถึงราวๆ9.00นก็จอดรถบริเวณหน้าปากซอย7 คิดค่าจอด ชม ละ20บาท (ซอยข้างในแคบมาก หาที่จอดไม่ได้)
พอเข้าไปถึงหน้าคลินิก ก็เกิดความคิดลังเลอีกครั้งว่าจะทำดีมั้ย เพราะสภาพคลินิก น่ากลัวมากสมคำล่ำลือ แต่ได้เคยอา่นเจอในกระทู้มาก่อนแล้ว จึงรวบรวมความกล้าเปิดประตูเข้าไป
ก็พบลูกค้าแน่นร้านเลยครับ(อาจเพราะร้านไม่กว้าง) พี่พยาบาลก็เข้ามาถามว่ามาต้อนรับ และให้นั่งรอผมได้แจกคิวให้
คิว1 เป็นพี่ สาวประเภท2 คนนึง
คิวที่2 จำไม่ได้
คิวที่3 เป็นผชน่าตาดี คนนึงเคยฉีดฟีลเลอร์มา (จมูกที่ฉีดมาสวยมาก)
คิวที่4 น้องทอม อายุ18 (ใจกล้ามาก)
คิวที่5 ผมเอง
คิวที่6 ผชอีกคน
ทุกคนก็ต่างนั่งรอคุณหมออยู่นาน จนหายตื่นเต้น ในระหว่างที่รอ พยาบาลก็เรียกทีละคนให้เข้าไปตัดขนจมูกรอคุณหมอ จนเวลาประมาน 12.45 ก็ได้ยินเสียงมอไซ ล้อใหญ่ๆคันนึงจอดหน้าร้าน
คุณหมอมาแล้ว ! รถเท่มาก เวลานั้นรู้สึกกลับมาคื่นเต้นอีกครั้ง คุณหมอเข้ามาก็ยิ้มแย้ม ทักทายทุกคน หมอดูใจดีมากๆ
หลังจากหมอเข้าคลินิกได้สักพักก็เรียกทีละคิวเข้ามาพูดคุยทำความเข้าใจกัน เช่นว่าต้องการจมูกแบบไหน
หลายๆคนมีแบบจมูกมา แต่พอถึงคิวผม ผมไม่มีแบบจมูกมา เพราะที่จริงแล้วผมไม่รู้ว่าอยากได้จมูกแบบไหน เลยบอกคุณหมอว่า
"ผมอยากให้จมูกดูโด่งๆขึ้น ขอแบบโด่งๆแต่ดูไม่หลอก แต่ยืนยันว่าอยากให้โด่งเท่าที่จะดูเป็นธรรมชาติได้ เพราะผมเป็นคนฐานจมูกเล็ก"
คุณหมอเลยแนะนำว่า "ฐานจมูกเล็ก ควรทำแบบแนวเกาหลี" หมอจับเนื้อบริเวณจมูกผม แล้วบอกว่า "คิมบอม! เอาคล้ายๆแนวคิมบอม " ต้องยอมรับว่าผมไม่ค่อยรู้จักดาราเกาหลีเท่าไร แต่พอเห็นรูปคิมบอม ที่หมอส่งให้ดูแล้ว ผมก็พยักหน้า หงึกๆ ในที่นี้ผมรู้สึกดี เพราะคุณหมอคุยง่ายมาก และรับฟังความต้องการเรา ทำให้ความมั่นใจผมเพิ่มมากขึ้น
หลังจากคุยกันเสร็จ ก็ถึงเวลาจริง หมอก็เรียกขึ้นไปชั้นบนทีละคิว ทีละคิว
พี่พยาบาลเข้ามาบอกผมว่าถ้าหิวก็ไปหาอะไรทานก่อนได้ เพราะหมอจะใช้เวลาคิวละประมาน45นาที ผมคึิวที่5 ผมคำนวนเวลาได้ประมาน 3 ชม จึงตัดสินใจเดินออกจากซอยมาขึ้น BTS ไปParagon พอไปถึงก็ทานอะไรไม่ลงเลย แต่ก็พยายามกินเบาๆฆ่าเวลา และกลับไปถึงคลินิคตอนบ่าย 3 หน่อยๆ พอเข้าไปถึง คิวทีี่3เพิ่งลงมาจากชั้น2 เขาใส่ผ้าปิดปาก แต่เห็นได้ชัดว่า โด่งมาก หลังจากหันมาให้กำลังใจน้องทอมได้แปปนึง น้องก็ถูกเรียกเข้าไป ช่วงเวลานี้แหละ แทบนั่งไม่ลงเลยครับ สักพักน้องทอมเดินออกมา หัวใจผมก็แทบหยุดเต้น พี่พยาบาลเรียกผมเข้าไปจ่ายเงิน 10000บาท และล้างหน้า โดยใช้ยางสีคล้ายๆเบตาดีน
ผมใช้น้ำยานี้ล้างทุกซอกทุกมุมหน้า รวมถึงในรูจมูกด้วย แล้วพี่พยาบาลก็สวมหมวกรวบผมให้ และให้ทายาพารา2เม็ด สักพักก็ให้ผมขึ้นไปชั้น2 ช่วงเวลานี้ผมไม่รู้สึกถึงฝีเท้าตัวเองที่ก้าวขึ้นบันไดไม้นี้ไปเลย รู้ตัวอีกที อยู่ขั้นสุดท้าย และข้างหน้ามีเตียง กับคุณหมอรออยู่
หัวใจผมเต้นรัว ได้แต่นอนบนเตียงมองดวงไฟเก่าๆ
คุณหมอก็เอาผ้าสีเขียวๆที่เว้นบริเวณจมูกมาปิดหน้าให้ มีคุณหมออยู่2คน (เวลานี้ผมแยกไม่ออกว่าคนไหนคือหมอชาตรี คนที่คุยกะผม หรือคนที่ทำอะไรสักอย่างอยู่) แล้วคนนึงเดินเข้ามาจับมือผมบอกว่า "ไม่ต้องเกร็งนะ ไม่เจ็บหรอก" แล้วชวนผมคุยต่างๆนาๆเพื่อ Relax พอคุญกับหมอได้สักพัก หมอก็ ขอฉีดยาชา 4 เข็มจะเจ็บแค่ตอนนี้แหละ เข็ม1 ที่ หลายจมูกบน 2-3 ปีกจมูกซ้ายและขวา 4บริเวณโคนจมูกเหนือปาก มันเจ็บจี๊ด จนน้ำตาไหลมาเอง
คุณหมอบอกว่า เจ็บแค่นี้แหละ แล้วจะไม่เจ็บอีกแล้ว จนเสร็จเลย
แล้วคุณหมอก็เริ่มทำอะไรบางอย่าง ขยุกขยิก อยู่พักใหญ่ๆ ซึ่งไม่รู้สึกเจ็บอะไรเลย ผมเลยแอบมองลอดใต้ช่วงว่างผ้า อยากรู้ว่าทำอะไรบ้าง แต่มองเห็นไม่ชัด และคุณหมอก็บอกว่า หลับตาเถอะ อีกแปปเดียวก็หล่อแล้ว
ผมจึงโล่งใจและปล่อยให้คุณหมอขยุกขยิกต่อไป (ได้แต่นอนอธิฐาน) เวลานี้มีเลือดไหลลงคอนิดหน่อยเท่านั้น
เวลาผ่านไปสักพัก หมอก็บอกว่า ดีใจด้วย
เวลานี้ความรู้สึกทุกอย่างผมหายไปหมดแล้ว คุนหมอเอากระจกให้ดูแต่ผมไม่รู้เลยว่าหน้าผมดีขึ้นหรือไม่ ผมดูไม่ออกจริงๆ
ผมกลับลงบันไดมา พี่พยาบาลก็รอรับผมอยู่ข้างล่าง และเตรียม ยาพารากับผ้าก๊อซให้ มีเลือดไหลออกจากจมูกนิดหน่อย แล้วผมก็มุ่งหน้ากลับ รัชโยธิน |
|
ตาวิเศษ
โพสต์ 2013-1-11 01:12:23
บุ๊คมาร์ก
แชร์
เนวิเกเตอร์
สมุดโน็ต
Color card
เจ้าของ
