|

สวัสดีจ้าเพื่อนๆ พี่ๆ น้องๆ สมาชิกดั้งโด่งทุกคน ปกติจะคอยมาส่องๆดูรีวิวศัลยกรรมในนี้อยู่แล้ว วันนี้เลยจะมารีวิวของตัวเองให้ดูกันค้ะ
แนะนำตัวก่อนเลยน้า เราชื่อ ณิชา อายุก็ 20 ปีแล้วจ้า วันนี้จะมาบอกเล่าประสบการณ์ทำน้องนมให้เพื่อนๆทุกคนได้รับฟังกัน อิอิ
เริ่มจากปกติเราเป็นคนตัวเล็ก ผอมมากกกกก แบบประมาณว่าไม้กระดานที่โดนรถทับเดินได้ ตัวสั้นขายาว
หนัก 42 สูง 165 นมไม่มีแบนกว่าเด็กผู้ชายอีกค่ะ ก็เป็นปมด้อยเล็กๆ มาโดยตลอด แถมที่หนักกว่านั้นคือหน้าอกด้านขวายุบลงไปอีก
ใต้ไหปลาร้า เคราะห์ซ้ำกรรมซัดมากเลยค่ะ เราเลยลองเซิทไอ้อาการแบบนี้ดูว่าเอ๊ะมันคืออะไร ปรากฎว่าไปเจอโรคหนึ่งชื่อว่า
มาร์แฟนซินโดมเป็นโรคที่หน้าอกจะบุ๋มลงไปข้างนึง เราเลยตัดสินใจไปหาหมอ เพื่อตรวจสอบดูว่ามันจะเป็นอันตรายอะไรต่อชีวิตหรือไม่
ก็มาเจอหมอผู้เชี่ยวชาญที่ รพ. รามา ได้เข้านัดในระบบของ รพ.ค่ะ คุณหมอก็ตรวจดูอย่างละเอียด พาไปเอคโค่หัวใจเอกซเรย์กันจนตัวพรุนเลยจ้า ปรากดว่าเราลิ้นหัวใจยาว แต่ไม่มีผลอะไร มาตรวจดูเรื่อยๆ ระวังอาการหัวใจล้มเหลวประมาณนี้ ก็ได้นัดมาเรื่อยๆ จนถึงขั้นตอนแก้ไข ตอนแรกคุณหมอส่งเราไปที่ศัลยกรรมกระดูก เพื่องัดกระดูกที่บุ๋มขึ้นแล้วเอาเหล็กใส่แทน 6 เดือนแล้วค่อยมาเอาออก แต่เราลองถามคุณหมอว่ามีวิธีอื่นที่จะเซฟชีวิตเรามากกว่านี้มั้ย ก็คือการใส่ซิลิโคนเข้าไปแทน ก็เลยได้นัดเจอกับหมอศัลยกรรมนี่แหละค่ะ ได้นัดกับอาจารย์หมอ อัจฉริย สาโรวาท อ.หมอ ก็ตรวจวัดๆ แล้วบอกว่าของเราสามารถใส่ได้แค่ 250 -275 ซีซี เนื่องจากตัวเล็กมาก เอวสูงน่ะค่ะ ถ้าใส่ใหญ่นมจะล้นเกินเชสวอล นมจะย้อยเกินเอว ซึ่งคุณหมอบอกว่าจะดูไม่งาม ไม่สมส่วน เราก็เชื่อและไว้ใจหมอทุกอย่าง เพราะคุณหมอน่ารักและใจดีมาก หมอก็ทำการวัดอีกที แล้วบอกเราว่าต้องใส่สองข้างไม่เท่ากัน เนื่องจากหน้าอกเราเหลื่อมล้ำกันมาก สรุปก้ได้ ข้างขวา 250 ซ้าย 225 เองค่ะ คุณหมอบอกว่าได้แค่นี้จริงๆ ใหญ่กว่านี้ไม่ได้แล้ว ด้วยสภาพร่างกาย และซิลิโคนมีน้ำหนัก บวกกับอีโรคที่เราเป็นคือมันจะเกี่ยวกับเนื้อเยื่อเกี่ยวพันจะยืดง่าย นานๆไปอาจเหี่ยวย่อนยาน เราก็ตกลงค้ะ คัพอะไรก็ได้ที่ใหญ่กว่า เอ ก้เอาแล้วค่ะ 5555555
ก็ได้คิวผ่าวันที่ 21 พย. คุณหมอแทรกคิวให้ นัดแอดมิด 20 ค่ะ ได้แอดมิดตอนเที่ยง ผ่าตัดครั้งนี้มีหมอเวียนมาดูแลเรามากกว่า 10 คน 5555 รู้สึกเหมือนมหกรรมอะไรที่ยิ่งใหญ่มาก มีทั้งหมออายุรกรรม หมอศัลยกรรม หมอดมยา และพยาบาลอีกมากมายค่ะ ถือว่าเค้าดูแลและเซฟชีวิตเราอย่างดีเยี่ยม พอวันที่ 21 ได้ผ่าเคสแรกเลยค่ะ 9 โมงเช้าเสร็จเที่ยง เราฟื้นเร็วมากจนหมอดมยาตกใจ และสามารถกินข้าวได้เลย พยาบาลจึงเอาสายน้ำเกลิอออกให้ค่ะ ถ้าจะบอกว่ามันไม่ได้เจ็บอย่างเสียงลื่อเสียงเล่าอ้างเลยค่ะ เบเบ มาก เราแทบไม่รู้สึกอะไรเลย สามารถลุกเองได้ เข้าห้องน้ำเองได้ กินได้ นอนได้ ไม่ได้ฉีดยาแก้ปวดอะไรด้วยค่ะ มีแค่ยาฆ่าเชื้อและยาแก้อักเสบที่พยาบาลมาฉีดให้เช้าเย็น วันรุ่งขึ้นหมอดูแผลให้ หมอบอกดี แห้งไม่มีซึมก็กลับบ้านได้เลยค่ะ เราก็เดินได้ นอนได้ปกติ วันนี้วันที่ 3 แล้วค่ะ ปกติทุกอย่าง แค่อาจจะต้องเดินเบาๆ ย่องๆหน่อย ใส่บราแบบสปอตได้ตั้งแต่วันแรกเลยค่ะ หมอให้ใส่ไว้ และนัดอีกที 29 นี้ไปนวดๆๆๆๆๆๆ เย้ ลืมบอกนะคะ ของเราผ่าใต้ราวนมแผลเล้กมาก หมอเย็บสอยให้ค่ะ ไหมละลาย ไม่เจ็บปวดอะไรเลย แค่ตึงๆ ส่วนตัวคิดดีกว่าใต้รักแร้นะคะ แล้วจะมาลงรูปให้ดูนะจ๊ะ ตอนนี้น้องนมก็ประมาณคัพซีต้นๆอ่ะจ้า ก็ถือว่าสมความพอใจของเรานะ |
|