รีวิวปาก โดยหมอภูค่ะ

worwae

ไปทำปากกับหมอภูมาค่ะเมื่อวันเสาร์ที่ 18 กุมภา จองคิวไว้ตั้งแต่ก่อนปีใหม่ ก่อนจะทำยังมีแอบเปลี่ยนใจไม่อยากทำ กล้าๆกลัวๆ แต่ด้วยความงกเสียดายเงินมัดจำ ในที่สุดก็มาถึงวันจนได้
จริงๆแล้วเคยทำตาสองชั้นมาแล้วสองครั้ง ทำจมูกมาแล้วสองครั้งและเพิ่งเอาออกไปเมื่อตอนปีใหม่ เลยทำเข็ดขยาดกับการโดนฉีดยาชา
คือการโดนฉีดยาชามันเป็นอะไรที่พูดยากกกกก ยิ่งฉีดยาชาที่จมูกด้วยแล้ว ครั้งล่าสุดเลยตัดสินใจเอาออกเลยดีกว่า ไม่อยากแก้แล้ว
อ้าว ไหนว่าจะรีวิวทำปาก???
แหะแหะ กลับมาเรื่องทำปากดีกว่า ด้วยความที่ความอยากทำมันลดลงไป 80% จากวันที่ไปจองคิว เลยมิได้ตื่นเต้นใดใด ขับรถไปชิลๆ รถดันไม่ติดเลย ไปถึงคลีนิคเร็วเกินกว่านัดเลยนอนรอในรถ เพราะที่นั่งในคลีนิคค่อนข้างมีจำกัด ลุกๆนั่งๆนี่จะสะดุดขากันหกล้มได้
ว่าแล้วถึงเวลา ก็ไปยื่นไปนัดแล้วก็นั่งรอ รอสักพักก็จะถูกเรียกให้ไปเซ็นชื่อและชำระเงินส่วนที่เหลือ กลับมานั่งรอใหม่ อีกสักครู่ความตื่นเต้นเริ่มมาเยือนเมื่อโดนเรียกให้ไปเปลี่ยนเสื้อผ้าล้างหน้า กรี๊ดดดด ขอเข้าห้องน้ำก่อนค่ะ เข้าห้องน้ำ ล้างหน้า แปรงฟัน คลุมผม ใส่ชุดคลุมเรียบร้อย ก็ต้องมานั่งรอที่ห้องพักด้านในอีก ดูทีวีฆ่าเวลาไปอีกครึ่งชั่วโมงได้ เคสก่อนหน้าออกมาแว้วววว ทำปากเหมือนกันชัวร์ๆปิดปากออกมาด้วย คราวนี้ยิ่งตื่นเต้นๆใหญ่เลย

ในที่สุดก็ถึงเวลา เข้าไปพบคุณหมอ เคยมาปรึกษาตอนจองคิวแล้ว แต่คุณหมอคงจำไม่ได้ว่าวันนั้นเลือกแบบอะไรไว้ให้ แล้วตัวเองก็ไม่ได้จำอะไรไว้ด้วยเนื่องจากเมมโมรี่จำกัด คุณหมอถามว่าอยากได้แบบไหนยังไงเป็นพิเศษมั้ย-ไม่มีค่ะ งั้นแบบนี้อย่างนี้นะครับ-ค่ะ
เป็นคนไข้ที่เชื่องที่สุดในสามโลกเลยเรา คืออารมณ์แบบอยากทำแค่20% แล้วอ่ะค่ะ เลยยังไงก็ได้ อีกอย่างไม่ได้คาดหวังจากการศัลยกรรมว่าจะต้องออกมาเพอร์เฟค แค่ให้มีการเปลี่ยนแปลงในทางบวกก็พอใจละ

คุณหมอใจดีสมคำร่ำลือค่ะ อธิบายบอกให้รู้ตัวตลอดว่าจะทำอะไร คนไข้จะได้ไม่ได้ตื่นเต้น แต่ด้วยความกลัวเจ็บขึ้นสมองเพราะผ่านมาหลายครั้ง (ทำไมไม่ชินฟระคะ) ทำให้หัวใจเต้นเร็วมาก เลือดสูบฉีดไหลอาบแก้มเลยทีเดียว คุณหมอต้องบอกให้ใจเย็นๆเลือดจะได้ไม่ไหลเยอะไม่บวมมาก

ใช้เวลาสำหรับพิธีกรรมเฉือนปากประมาณครึ่งชั่วโมงได้ค่ะ รู้สึกปากไม่ได้เป็นปากอีกต่อไป ปากช้านนนหายยยยปายยยยย

พอผู้ช่วยทำความสะอาดเช็คความเรียบร้อยก็ออกมาเปลี่ยนเสื้อผ้า แวะรับยากับคำแนะนำที่เคาน์เตอร์ อยากจะอ้าปากถามหลายอย่างแต่ปากยังไม่มา ไม่พูดดีกว่า

....

worwae

กลับถึงบ้านก็รีบประคบเย็น ส่วนเลือดที่พุ่งปรี๊ดๆของเราก็ยังซึมออกมาไม่หยุดหย่อน พอยาชาหมดฤทธิ์แม่เจ้าโว้ยยย แทบจะกินพาราไปหนึ่งกำมือ แต่กินยาแล้วดีขึ้นค่ะ คนที่คิดจะไปทำไม่ต้องตกใจไป

อาหารมื้อแรกก็คือโจ๊กซองนั่นเอง ชะล่าใจไม่ซื้อขวดบีบมา ปรากฏว่ากินไม่ได้ค่ะ ใช้หลอดดูดก็ยังยากอยู่ เพราะปากยังเจ็บอยู่มาก เลยต้องลำบากออกไปซื้อขวดบีบมาไว้สำหรับมื้อต่อไป
ก่อนนอนคืนนั้นก็เช็ดทำความสะอาดแผลตามคำแนะนำแต่เลือดยังซึมๆตลอด แล้วคราบเลือดจะออกหมดมั้ย ตอนก่อนทำคุณหมอแนะนำวิธีดูแลแผลและบอกว่าคราบเลือกไม่ควรมี ควรให้เห็นไหมสีขาวเลยนะครับ แถมเปิดรูปตัวอย่างให้ดูด้วย อิชั้นเลยวิตกจริตกลัวมีคราบเลือดแล้วจะโดนประนามกลัวตัดไหมแล้วเจ็บบ้างล่ะ ความพยายามช่างสวนทางกับเลือดที่ยังไม่หยุดซึมเสียจริ๊งงงง

เช้ารุ่งขึ้นตื่นมาปากตึงมากค่ะ ที่สำคัญเลือดไหลอะ เป็นทางมาที่แก้มแห้งกรังเลย สยดสยองแก่ผู้พบเห็นยิ่งนัก ดีนะนอนคนเดียว แต่แผลแห้งแล้ว เย้ๆๆทำความสะอาดได้แล้ว จะได้เอาไหมขาวๆไปโชว์วันตัดไหมได้

คุณหมอห้ามแปรงฟันนะคะ แต่เรานั้นขอแหกกฏ แอบซื้อแปรงเด็กอันกระจิดริดกะยาสีฟันมาไว้แล้ว คืนแรกก็แอบแปรงด้วยแปรงเฉยๆ จุ่มน้ำแล้วแปรงแล้วจุ่มแล้วแปรง แต่พอแผลแห้งเลยแอบใส่ยาสีฟันรสส้มนิดนุง จี๊ดดดดเดียวนะคะ อย่าให้ฟองฟอดเชียว ประเดี๋ยวฟลูโอไรด์จะทำปฏิกิริยากับแผล คงจะแสบเข้าไปถึงทรวง ล้างหน้าก็ยังไม่ได้ คิดเอาเองว่าแผลยังไม่แห้งดีอย่าเพิ่งโดนน้ำ ซักแห้งไปก่อน แนะนำ Bioderma ฝาชมพู ใช้ดีจริงอะไรจริง ใช้แล้วสิวน้อยลง ยิ่งทำศัลยกรรมบ่อยๆแล้วล้างหน้าไม่ได้เนี่ย เหมาะ

ท่าทางจะเป็นรีวิวที่หาสาระอะไรไม่ค่อยได้ สรุปวันที่สองหลังทำดีกว่านะคะ วันนี้กินก๋วยเตี๋ยวแล้วอ่ะ ทนไม่ไหวกะโจ๊กแล้ว แต่ยังกินข้าวต้มในขวดบีบกับไข่เค็มบ้าง หมูเส้นหอมบ้าง อร่อยกว่าโจ๊กสิบเท่า น้ำมะพร้าววันละสี่ห้าลูก กินแล้วก็ฉี่ฉี่แล้วก็กิน ล่าสุดเย็นนี้อยากแซ่บซื้อลูกชิ้นหมูปิ้งโบราณน้ำจิ้มแซ่บเว่อร์ ชีวิตมีสีสันขึ้นเยอะ

มาชมรูปปลากรอบกันดีกว่าค่ะ เนื่องจากรูปไม่ชัดเพราะไม่คิดว่าจะมารีวิว ข้าน้อยจึงขออภัยไว้ ณ โอกาสนี้


ก่อนทำ



หลังทำทันที



หลังทำวันที่สอง

Dr.Feelgood

สวยครับ

Mangboong

ปากน่ารักจังอยากได้ๆ