|
สวัสดีค่ะ เรารู้สึกอยากระบายมาก
ไม่รู้จะพูดกับใครให้เข้าใจ เลยอยากใช้พื้นที่นี้ให้เพื่อนๆที่เคยมีความรู้สึกแบบเรามาแชร์กันค่ะ
อาจจะยาวนิดนึงนะคะ
ก่อนอื่นต้องบอกว่าเราทำศัลยกรรมมา 2 อย่าง
1. จมูก (3ปีที่แล้ว)
2. ตัดไขมันกระพุ้งแก้ม (ประมาณหนึ่งเดือน)
ปัญหามาอยู่ที่การตัดไขมันกระพุ้งแก้มของเราค่ะ
ต้องบอกก่อนว่าเราเป็นคนหน้ากลมค่ะ จริงๆเราชอบหน้ากลมๆของเรานะคะ
แต่ที่ไปทำเพราะอยากให้มันได้รูปกว่านี้ อยากให้มีมิติกว่านี้
ก่อนทำเราหารีวิวดูประมาณหนึ่งเดือน ก็เห็นมีแต่คนทำมาสวยๆทั้งนั้น
ส่วนใหญ่พอใจทุกคน แทบไม่มีปัญหาเลย
เห็นมีแค่กรณีเดียว ที่ปากบวมมาก เพราะผ่าตัดกับแพทย์ที่ไม่ได้เชี่ยวชาญ
ก่อนทำเราดูไว้สองคลินิคนะคะ เข้าไปคุยกับหมอทั้ง 2 คลินิคแล้วด้วย
เราตัดสินใจทำที่คลินิคนึง ราคา เกือบๆสองหมื่น ถือว่าโอเค ราคาเรารับได้
จริงๆเราอยากทำอีกที่นึงนะคะ แต่ว่ามันราคา 35000 เราเลยเลือกทำอีกที่นึง
เพราะเราคิดเอาเองว่า ตัดไขมันกระพุ้งแก้มไม่น่ายาก หมอไหนก็น่าจะทำได้
ซึ่งเราคิดผิดค่ะ หรืออาจจะเป็นเพราะเราซวยก็ได้นะคะ ที่ปัญหาดันมาเกิดกับเรา
ก่อนทำเราแจ้งหมอนะคะ ว่าหน้าเราไม่เท่ากัน ข้างนึงเล็ก ข้างนึงใหญ่ และโหนกแก้มสูง หมอก็บอกว่าจะเอาข้างนึงออกเยอะกว่า
เราแจ้งหมอว่า ไม่เอาหน้าตอบนะคะ (ย้ำมาก ) ไม่ต้องเอาออกหมดก็ได้ เพราะแม่เราสาวๆก็หน้าใหญ่ แก่มาก็หน้าเล็ก
พอมาถึงตอนผ่าตัด หมอก็พูดดีนะคะ บอกขั้นตอนตลอดว่าจะทำอะไร
แต่พอทำเสร็จมาดูไขมัน หมอบอกว่าเอาออกในปริมาตรที่เท่าๆกัน และเอาออก 100 % ทั้งสองข้าง
เราใจเสียมากนะคะ ตอนนั้น แต่ก็คิดว่าหมอเค้าทำมาเยอะคงไม่มีปัญหาหรอก เค้าคงประเมินแล้วว่าควรเอาออกเท่าไหร่
เราก็ใช้ชีวิตปกติ เพราะมันก็ไมไ่ด้เจ็บอะไร ดูแลตัวเองตามที่หมอแนะนำ รอแค่เวลายุบ
คราวนี้พอมันยุบ ชัดเจนเลยค่ะ หน้าเราไม่เท่ากัน หน้าเราเบี้ยว
หน้าเราข้างนึงที่ใหญ่กว่าโอเคนะคะ แต่อีกข้างนึงยุบหักเข้าไปเลย หน้าเราบุบเข้าไปเลย
แล้ว Buccal fat คือตัดแล้วตัดเลย
(ตรงนี้เราสงสัยเหมือนกันค่ะว่าสรุปมันกลับมาใหม่ได้มั้ย แต่เราที่เราทำบอกว่า ถ้าอ้วนขึ้น 10โล+ ไขมันชั้นลึกก็จะกลับมาสะสมใหม่ได้
แต่หมออีกท่านบอกว่าออกแล้วออกเลย)
เราเครียดมากๆ เครียดที่สุดในชีวิตเลยก็ว่าได้ค่ะ เรานอนไม่หลับมาประมาณเกือบสองอาทิตย์แล้ว
คือนอนอยู่บนเตียงอยู่อย่างนั้น แต่มันรู้สึกตัว ย้ำคิดย้ำทำเรื่องนี้อยู่ตลอดเวลา
บางทีที่ร่างกายมันล้ามากๆ มันก็หลับนะคะ แต่ประมาณ 1-2 ชม. มันก็ตื่นเอง
แล้วก็คิดเรื่องเดิมซ้ำๆ ทุกครั้งที่ส่องกระจก เรารู้สึกแย่มาก แย่จริงๆค่ะ
บางคนอาจจะรู้สึกว่าเว่อร์มาก แต่มันเป็นไปได้ขนาดนี้จริงๆนะคะ
คือชีวิตไม่มีความสุขเลย ไม่อยากกินอะไร แต่ต้องพยายามกินเพราะถ้าน้ำหนักลดลงอีก หน้าเราจะเล็กไปกว่านี้อีก
เราไม่มีสมาธิกับอะไรเลย ล่องลอยมากๆ เรารู้สึกโทษตัวเองตลอดว่า เรารนหาที่เอง
หน้ามันอยู่ของมันดีๆ เราก็ไปทำให้มันเป็นแบบนี้
ทั้งๆที่คนรอบข้างบอกว่าแบบนี้ก็ดีอยู่แล้วแก่ๆไปหน้าก็ตอบเอง
พยายามคิดว่าวิธีแก้มันมี เราคงต้องไปฉีดไขมันตัวเองเข้าไป
แต่ก็นั่นแหละค่ะ มันก็คือการฉีดไขมันเข้าไปในชั้นตื้น แต่ที่เราเอาออกไปคือชั้นลึก
แล้วที่สำคัญคือ ไขมันที่ฉีดเข้าไปก็จะต้องรักษาดีๆ เพราะถ้าผอมมันก็จะหายไป แต่ที่เราตัดไปคือไม่ใช่ไขมันที่เกิดจากการอ้วนผอม)
เรารนหาที่เองจริงๆ เรารนหาที่ต้องมาเสียเงินซ้ำซ้อน กับเรื่องไม่เป็นเรื่องมากๆ
ในหนึ่งวันเราจะมีความรู้สึกว่า โอเคจะต้องผ่านมันไปให้ได้ ให้กำลังใจตัวเอง
แต่สักพักเราก็กลับมาอารมณ์เดิม นอนไม่หลับ
เรารู้สึกแย่มาก จนต้องโทรไปคุยกับนักจิตวิทยา เขาก็ให้กำลังใจนะคะ
แต่สุดท้ายมันก็ขึ้นอยู่กับตัวเราเองอีก เราต้องผ่านมันไปให้ได้
ใครที่เคยทำศัลยกรรมมาแล้วออกมาไม่ดีแย่กว่าเดิม ทำยังไงให้ผ่านช่วงเวลานี้ไปได้มั่งคะ เราทุกข์ใจมากๆ
หรือใครอยากพิมระบายอะไร ก็พิมมาเลยนะคะ เรารอฟังอยู่ มาแชร์กันค่ะ
ปล. สุดท้ายนี้ใครจะตัดสินใจทำศัลยกรรมอะไร เราขออวยพรให้ออกมาดีนะคะ อย่าให้ออกมาเป็นแบบเรานะคะ
|
|