สวัสดีครับทุกคน โต๊สเป็นคนนึงที่ขาดความมั่นใจจากพันธุกรรมหน้าผากเถิก จำความได้ก็เห็นหน้าผากแบบนี้ของตัวเองมาตั้งแต่ ม.ต้นละ แต่ช่วงนั้นยังเด็ก เลยยังไม่เก็บมาคิดเยอะ
V
V
V
v
เริ่มมารู้สึกตะหงิดๆ ไม่มั่นใจเอาตอน ม.ปลายครับ ตามสเต็ปเลย โดนเพื่อนล้อ!! สะสมมาเรื่อยๆ จนเรียนจบมหาลัยครับ พอดีเป็นคนความอดทนสูง 55555 พอชีวิตเข้าสู่โหมดทำงานเท่านั้นแหละ เครียดหนักกว่าเดิมอี๊ก ต้องเจอคนเยอะขึ้น พอเห็นคนที่อายุเท่าเราแล้วเค้าดูดี ดูหน้าตาสมวัย ส่วนเราหรอ ? ฮือออออออออ
V
V
V
V
หน้าตาคนเรียน 4 ปีจบ ตามหลักสูตรเป๊ะ t^t
หน้าผากเถิกเว้าเป็นรูปตัว M ชัดมาก
ขืนปล่อยไว้ไม่เกิน 2 ปี มีร่นไปถึงกลางหัวแน่ และแน่นอนว่าแชมพู หรือเซรั่มปลูกผมคงเอาไม่อยู่ เคยกินยาอยู่ช่วงนึง กินๆ หยุดๆ ไม่ต่อเนื่อง ก็เฉยๆ ครับ แทบไม่มีอะไรกระดิกให้เห็น วิธีที่ได้ผลชัวร์ๆ เลยหนีไม่พ้นต้องปลูกผม
ขอสปอยความรู้สึกตอนทำนิดนึงว่าฉีดยาชาเยอะมาก ฉีดยาชาไปประมาณ 10 กว่าเข็มได้มั้ง ไม่ไหวนับ แต่พอยาชาออกฤทธิ์ปุ๊บ บันเทิงโคตร เมื่อยหลังพอสมควรเพราะต้องนอนนิ่งๆ คุณหมอก็ถามตลอดว่าเจ็บมั้ย ไอ้เราก็ตอบยากเพราะนอนคว่ำหน้า 5555 แต่ก็ดีครับ แฮปปี้มากวันนั้น เดี๋ยวก็มีผมละเนอะ
วันที่ 6-7
ใช้ชีวิตได้ปกติ ไม่ต้องพักฟื้นอะไรนะ แต่เป็นช่วงที่จะต้องใช้ผ้าคลุมหัวก่อนออกแดด on the way ไปออฟฟิศอะไรประมาณนี้ มองใกล้ๆ ก็จะดูเกรอะกรังนิดหน่อย เพราะมันเริ่มตกสะเก็ดแล้ว 555 รู้สึกคันยิกๆๆ อยากแกะมากกก แต่หมอห้าม อยากมีผมต้องอดทนเนอะ
ช่วง 2 สัปดาห์ ผมด้านหลังที่ถูกดึงไปปลูกเริ่มขึ้นเยอะแล้ว
ตอนนี้ผ่านมาก็เข้าเดือนที่ 2 แล้ว สเต็ปต่อไปคือรอผมเดิมร่วงออกจนหมด น่าจะใช้เวลาประมาณเดือนกว่าๆ ก็จะขึ้นมาใหม่ครับ ปัญหาหัวเถิกหรอ ? หายไปเลย ชีโต๊สเวอร์ชั่น 2019 จะมีผมละเด้อ 5555 หลังจากนี้จะเป็นยังไง เดี๋ยวผมจะมารีวิวให้ชมกันใหม่อีกครั้งครับ
